ikinciyi tam 30 gün sonra oldum ben

geçen 8 hafta olunca en iyi antikor oluşumu olduğunu söyleyen bir yazı okumuştum.

Bu persembe 2.dozumu olcam. Arada tam olarak 29 gun olmus olcak. Ilk dozda hissettigim yan etkiler cok fazlaydi, 2.doz icin ne yalan soyleyim tirstim :D Zaten bayramda da evde tek basimaydim. Hazirsan git ol bence cunku delta ve deltadan tureyen varyantlar bayagi ciddi boyutlara ulasacak gibi duruyor. Doktor arkadasin niye oyle bi tavsiye vermis bilemedim.

28 gün.

21 Gün. İsrail ve USA biontech iki doz arasını hep 21 gün olarak uyguladı.

sinovac - tam 28 gun sonra ikinci dozu oldum.

bir iki gunun o kadar etki edecegini sanmiyorum. madem rahat etmeyeceksiniz iptal edip, 4-5 gun daha bekleyip 30. gunde olun bence

CDC'nin biontech için tavsiyesi 21 gün. Doktor yakınınız neden az olduğunu söylüyor ki, merak ettim?

www.cdc.gov
"The recommended interval between doses is 21 days for Pfizer-BioNTech and 28 days for Moderna; however, up to 42 days between doses is permissible when a delay is unavoidable."

25, 27 idi one cektim, oyle gerekiyordu, muhtemelen cogumuz asi olup yine de hasta olacagimiz icin cok da umrumda degil 3 gun once 5 gun sonra...

21 gün.

25.

Sinovac, tam 28 gün arayla oldum.

28

Köpeğim vefat ettiğinde.

2018 yılında yaşadığım evde doğal gaz sistemi yoktu. Elektrikli sobayla ısınmaya çalışırken çok fena üşütüp hasta olmuştum. Ev ısınmıyordu ve ben çok üşüyordum. Benimle ilgilenmesi için çağırabileceğim kimse yoktu. Yemek yiyemedim, akşamdan başlayarak sabaha kadar uyuyup uyandım ve üşüdüm. Asıl zor olan da, üzülmesinler diye aileme telefonda belli etmemeye çalışmıştım hasta olduğumu.

Askerdeyken sanırım

Hasta olmustum, yerimden kalkamicak kadar kötüydüm. Kimseyi zahmete sokmayı da sevmem. Arkadaslarima fln soylemedim. Yerimden kalkamadigim için yemek de yiyemedim. 2 gün fln öyle aç bilaç yatmistim, çok uzucuydu :')

Bir de bilekliklerimi takmakta zorlaninca çok hissederim yalnizligimi xd

anlık olarak bilmiyorum da hayatımın en yalnız dönemini şu an yaşıyorum. pandemi yüzünden sosyalliğin sıfırlanması, hayatımdaki 1-2 insanın da benzer zamanlarda gitmesi, tekrar başladığım sigarayı yeniden bırakmam, parasızlıktan okul da online olduğu için anne evine sığınmam, kardeşimin bile benimle pek muhatap olmak istememesi vs...

bomboş, bombok, yapayalnız, ümitsiz bir süreç benim için. eskiden böyle zamanlarda pozitif düşünmeye çalışır veya insanlarla konuşmak isterdim örneğin. denklem basit. yalnızım, öyleyse insanlarla görüşeyim, di mi? şimdi o da yok. "kim senin derdini dinleyecek aq sktir git milletin işi gücü yok senin mızıklanmanı mı çekecek" havasındayım. çok değersiz ve gereksiz hissediyorum kendimi. ha çok sorun değil bu tabii ama bu fikre alışmak ve "değerli"yken bir anda bok çuvalına dönüşmek, o adaptasyon süreci üzüyor biraz. şey gibi hani, durmak ya da hızlı araba kullanmak çok problem değildir ama hızlı sürerken zınk diye durursan paramparça olursun, o hesap. kimsenin umursamadığı bir adam olmakla sorunum yok, sevilen ve önemsenen biri olmakla da problemim yok ama birinden diğerine keskin geçiş çok yıpratıcı oluyor.

2016 ekim ayinda ayrilik acisiyla uzuntuden kendimi harap ettigim bir donem olmustu. sabah uyandim bacaklarim tutmuyordu ve belimde inanilmaz bir agriyla duvarlara tutuna tutuna banyoya kadar gidebilmis, banyoda yere dusmustum. can acisiyla aglaya aglaya is yerine gelemeyecegimi haber vereyim bari diye yoneticimi aramistim. adamcagiz halime aciyip gelip beni doktora goturmustu. hastanede tekerlekli sandalyede otururken nasil bu kadar yapayalniz kaldigimi dusunuyordum. 2 agri kesici igneyle ancak agrim dinmisti ve eve dondugumde o zaman birkac gun once benden ayrilan eski sevgilime is arkadasim haber vermis, kendisi lutfedip beni ziyarete gelmis. evde biraktigi esyalari toplamaya gelebilmek icin bahane buldugunu sonradan anlamistim tabii. neyse ki kurtuldum hem o agrilardan hem o insandan. ama hala o gunu dusununce bogazim dugumleniyor.

yalnizligi cok severim ama ben tercih ettigim zaman.

Askerlik, anlatsam kitap olur.
Oradan sonra kari kiz terk etmeleri falan hic koymadi.

2017 mayıs-eylül arası.
annem vefat ettikten sonraki 3-4 ay hayatımın en tuhaf, en zor, en garip, en buhranlı, en belirsiz, en kasvetli ve en yalnız dönemiydi.
doğru düzgün yas bile tutamadım.
ki genel olarak çok kolay bir hayatım da olmadı ama o dört ay boyunca sınandım resmen.
2-3 yaşımda olan şeyleri bile hatırlayabiliyorum, o dönemi net hatırlayamıyorum.

sonrasında çok değiştim, hayatım da değişti.
neyse ki, iyi yönde.
o yüzden öyle zamanlara tutunmamak lazım.

Fiziksel şiddet gördüğümde en yakınımdakiler bile beni yalnız bırakmıştı. Gece bacağımda alçıyla nasıl tuvalete gidebilirim diye düşünürken kendimi ağlarken bulmuştum. Dikişlerden kafamı yastığa bile koyamıyordum. Hayatımda kendimi hiç o gece hissettiğim kadar yalnız hissetmedim. Fiziksel acıdan çok karşı karşıya kaldığım durum acıtmıştı.

hiçbir zaman. yalnız bırakılmadığım için değil ama, sadece iyi ya da kötü anlarımda birine ihtiyaç duymuyorum. birileri kötü bir şey olunca yardım etmeye çalışsa bile yalnız kalmak daha iyi geliyor. çocukluktan kalma bir alışkanlık olduğunu düşünüyorum.

1- tek yaşarken kafamı dolaba vurup bayılır gibi olmuştum, o gün öleceğim sanmıştım
2- üniversiteye şehir dışına gittiğim ilk gece

9-10 sene once Milano'da Centrale cevresinde dandik bir otelde kaliyorum, yalnizim. Gece yarisi 2-3 gibi benim oteli polisler basti, normal polis de degil ozel harekat gibi bir sey agir silahlar falan var adamlarda. Nooluyo lan diye seslerine uyanip pencereden disariya bakinca gordum, koridora cikmak yemez:) 2-3 araba disarda da ekip var. Onemli bir sucluyu ariyorlar herhalde. Resepsiyonisti katmislar onlerine bu odada kim kaliyor, nereli bu, kac yasinda gibi sorular soruyorlar sonra da odaya giriyorlar arama marama yapiyorlar anladigim kadariyla, ama medeniyet Avrupa insan haklari falan hak getire ortam cok gergin, bagiris cagiris seklinde azarlama seklinde kaba saba bir sorgulama, muamele var duydugum kadariyla. Italyanca bilmesem de anlayabiliyorum az cok. Otel zaten eski duvarlar kagit gibi her sey duyuluyor, izolasyon berbat otelde. Ben de korkuyla benim odayi basmalarini bekliyorum sira sira gittikleri icin. Cikip da bu ses ne falan diye koridora dahi cikamazsin ortam cok gergin, catisma falan cikar diye de korkuyorum her an. O sirada kendimi dusundum: b seviye ingilizce disinda dil yok, yanimda dogru duzgun para yok, ulke, uyruk desen dandik, isim desen Islami bir isim, zengin, nufuslu aileden gelmiyoruz en zayif halkalardan biriyim lan ben diye dusundum. Ister misin bana bir tane faili mechul yiksinlar suracikta, toplayip gotursunler, hapisanede gecsin tum omrum. Italya zaten malum mafyanin memleketi, Berlusconi'nin ciftligi gibi birseydi o zamanlar ulke, derin devlet temiz eller bilmemne haberlerde geciyor surekli bizden pek farki yok. O zamanlar Ergenekon vardi Turkiye'de, polisler sahte delil melil uretiyor, suc icat ediyordu, kumpas kuruyor falan bu tarz dusunceler beynime oyle bir hucum etti ki sanki sucluymuscasina korktum orada polisten, en cok yalniz hissettigim zaman orasidir polsilerin odami basmasini beklerken. Benim kapinin onune geldiler, resepsiyonist adimi uyrugumu falan okudu, su tarihte giris yapti diye bilgi verdi polise, benim kapimi dahi calmadan es gectiler beni iyi mi:) Yabanci ulke, genctik falan cok pis korktum kisaca 2-3 yil yaslanmisimdir orda.

Ben arkadaş grubunun içinde kendimi yalnız hissediyorum. Onlar gülüyor eğleniyor ama ben bir türlü o eğlenceyi yakalayamıyormuşum gibi hissediyorum. Hem mutlu hem yalnız hissetmek çok garip…

Bu aralar arşa çıktı bende. Zaman içinde bütün yakın arkadaşlarımın farklı şehirlere gitmesinden, iş ortamında dışarıda görüşmek isteyeceğim kafada birilerini bulamamamdan iyice yalnızlaştım. Ama yalnızlaştıkça daha da yabanileşip yalnızlığım artıyor. Artık telefonum çalınca bile gerilmeye başladım, ulan kim arıyor şimdi bunla mı konuşacaz diye düşünüyorum ve 0850 numara falan olduğunu görünce seviniyorum.

Nezaketen cevap vermiş. Sonrasında bir yükümlülüğü yok. Kız arkadaşınızı haklı buldum ben. Size de geçmiş olsun.

her gün ilgi gösterse sevgilin olurdu zaten. ayrılmışsınız sen de ihtiyaç duyunca kıza yazmışsın gibi olmuş. bence normal davranmış.

@bugun hava gunluk gureslik Her gün değil tabi, kesinlikle o tür bir beklenti içerisinde değilim.

"Cidden 2 haftada bitebiliyor mu tüm iyi hisler? İnsanlık dahil? Şu an umut ettiğim tek şey, bir "nasıl oldun" duyabilmekti ya, cidden fazlası değil."

Bu.

hislerin bitmiş olmasına gerek yok, aksine bitmemiş bile olabilir ve bu hislerin yeniden barışmaya yol açmaması için bile isteye soğuk yapıyor da olabilir. ayrıldınız ve bitti, üzerine yeterince düşünecek vakit de geçmemiş ki pişman olunsun da birleşilsin. gayet normal olanı yapıyor bence, tabii neden ve nasıl ayrıldığınızın da etkisi var.

Olması gereken nedir bilemem ama ben böyle bir durumda sürekli merak ederdim, sorardım da eğer bir şeylerin tamamen kopmasına neden olacak ters bir tavırla karşılaşmadıysam ve aynı şekilde kendim hasta olsam merak etmesini beklerdim.

Çok geçmiş olsun bu arada.

İnsansa tabii ki endişelenmeli, arayıp sormalı ve ilgilenmeli ama belki de senin buna vereceğin karşılıktan daha çok endişeleniyor. Yeniden birleşebileceğinize dair umutlanma diye böyle yapıyor olabilir. Ben olsam arayıp sorardım. Ne var yani? Merakını gidermek için sorabilirsin. Tuhaf geliyor olabilir bunu soracak olman ama sor gitsin. 1 yıl birbirinizin her şeyini gördünüz duydunuz ve bundan mı çekiniyorsunuz? Vereceği cevap seni üzebilir ama sürekli kafanda ihtimal çevirmenden iyidir.

Kız haklı bence, 2 hafta bitmiyor daha öncesinde bitiyor ayrılığa yansıması zaman alıyor. Klasik hasta oldum ilgi istiyorum triplerindesin diye düşünmüştür.

kızın yaptığı normal. bariz ilgi aramak için yazmışsın. ben olsam hayatta yazmazdım ölüm döşeğinde olsam bile. iyi dileklerini iletmiş işte daha ne. ayrılık böyle bi şey.

normal davranmış.

siz yazınca geçmiş olsun demiş zaten, tekrar iletişime geçmemesi anlaşılabilir. sonuçta ayrılmışsınız hisleri olsa bile o defteri tamamen kapattığı için yazmıyordur ya da tam tersi hisleri ayrılıktan önce bitmiştir ve yanlış anlaşılmak istemiyordur. yeni ayrılığın üstüne nasıl oldun diye endişe göstermeyi anlamsız bulduğum için samimiyetsizlik olarak düşünmezdim.

bu arada çok geçmiş olsun.

Kadın milletimin "ölüyorum, bitiyorum, çok aşığım sana, hayatımda böylesini ilk kez deneyimliyorum" laflarına bir daha inanmaman gerektigini acı bir tecrübe ile ogrenmissin. Bir de 'Sen ikincisin' palavrasina! Dostum, kadinlar her konuda ikidari severler, sen cok zayif bir aninda mesaj atip 'zordayim' imaji çizerek kendine buyuk zarar vermissin.

Gecmis olsun. Umarım tez vakit sagligina kavusursun.

Daha fazlasını yapsa umutlanacaksın belli ki. Ne gereği var?

iliski bitince hisler bitmez, hisler bitince iliski biter. sevenler ayrilmaz, küser. :))) hehehe

bence kiz normal davranmis.

@arnold schwarzeneger Gelecek adına yeniden umutlanma aşamasını kafamda aştım ya, yani en azından covid olduktan sonra aklımdan o tür şeyler zerre geçmedi.

Beni o kadar çok sevdiğini söyleyen ve davranışlarıyla samimi olduğuna inandıran kadından "Öldü mü, kaldı mı acaba? Ciğerlerine falan inmiş midir ki?" gibi beni "insani yönden düşünen" hamleler görememek cidden üzüyor beni. Şu an meğer yalan bir şey yaşamışım gibi hissediyorum iliklerime kadar.

Ulan 2 hafta ya. Daha 10 Temmuz'da gözlerime bakarak "Seni seviyorum" diyordun. Anlamıyorum gerçekten. Bu kız daha da hasta etti beni :/

yilda 1.

yasamadim.

oyle bir inancim yok.

sunu soyleyebilirim. kotu bir babam vardi. dayak atsa bile babam diye bir gun sarilmak istemistim cocukken ve bana sarilmadi itti. ben 13 iken öldü. yillar sonra sbs'ye girecektim ve babami ruyamda gordum. tam o sarilmak istedigim ani. ozur diledi, sarildik, yine gelecegim dedi. gelmedi. gelmesin de zaten. hayatimi bok etti.

Anı şeklinde rüyalar görmüştüm. Genelde hiç beklemediğim zamanlarda.

Ben ölümü şöyle hayal ettim. Dünyaya geldiğimizde nasıl kocaman bir ailemiz oluyorsa öldüğümüzde de aynı aile karşı tarafta oluyor. Bir bebek bu dünyada nasıl karşılanıyorsa diğer tarafta da benden daha önce ölmüş kişiler tarafından karşılanacağımı hayal ediyorum. Mantıksız olabilir, bunu ben de kabul ediyorum. Ama böyle bir canlandırma var kafamda.

Babamı kaybettiğimden beri anmadığım bir an bile olmadığı ve beş yıldır neredeyse her gün babam için ağladığım için bir ayda en az bir defa görüyorum.

Bir kere halamla aynı anda aynı rüyayı görmüşüz çok ilginçti..

Ben elbet bir gün buluşacağımıza inanıyorum.

Çok sevdiğim, annem gibi gördüğüm babannemi kaybettiğimde ilk yıllar rüyalarıma girerdi. Şimdi üzerinden 13-14 sene geçmiş. Rüyalarıma girmeyi bırakmış. Garip.

Hayır öyle bir inanca sahip değilim.

1 ay önce kuzenimi kaybettim. Şu ana kadar bir kere rüyamda gördüm. Yolda kaldırıma yatmış ağlıyordu ona destek olmaya çalışıyordum. Sonra devamında farklı bir yerde gördüm ve orada da iyi görünüyordu gülüyordu. Etkilenmemek elde değil onu ağlarken görmek içimi parçaladı. Özlemiştim sesini kahkahalarını duymak da iyi hissettirmişti. Ahirette tekrar görüşeceğimize inanıyorum. Diğer türlüsünü kabul edemiyorum.

2 gün evvel amcam telefon ediyordu rüyamda. Cenaze süreci için teşekkür etti kapattı.

Bilinç altım mı yoksa gerçekten mi ulaştı bana emin değilim.

Çok sevdiğim bi arkadaşım vefat etti, rüyamda gördüm sarıldım kucakladım, ağladım, uyandığımda gözlerim yaş içindeydi bi daha göremedim kendisini

Ateistim, ölümden sonra bir şey olduğuna inanmıyorum.

Annemi kaybedeli yaklaşık iki sene oluyor, başta çok fazla gördüm. Hatta ilk aylarda aslında ölmemiş de doktorlar hata yapmış, kalkıp eve gelmiş gördüm birkaç kez. Sıklığı azaldı, bir süredir görmüyorum sanırım. (Bir iki ay önce psikiyatrist desteğiyle bir ilaca başladım, uykum düzeldi, bunun etkisi de olabilir.)
Annemle çok yakın olan kuzenim de sık sık rüyasında görüyor, bana hepsini anlatmıyor ama anlayabiliyorum.

Annem dışındakileri (anneanne, dayı, arkadaşlar, uzak akrabalar) çok nadir görüyorum.

teyzemi kaybettim 1 sene önce. İlk 6 ay baya gördüm. Ben çok rüya gören bi insan değilimdir. Gördüğüm rüyaların yarısı onunla alakalıydı. Sonra azaldı. Rüyalarımda konuştuğumuz, sarıldığımız oluyordu.

Gerçekçi rüyalar açıklanamayan şeyler değil. Açıklanamayan bir şey yaşamadım.
Ölümden sonra bir hayat olmadığını düşünüyorum. Kaderci ve ahiretçi bir görüşüm yok. Bu nedenle bir beklentim de yok.

ortalama iki ayda bir görüyorum saınrım. üzerinden sekiz yıl geçti. hatta bu duyuruyu da gördüğüm gecenin sabahında görmem ilginç oldu.
bazen konuşuyorum evet ama öldüğünün farkında gibi değilim.

ve hayır böyle bir inancım yok. olması kulağa çok güzel geliyor ama.

Avukat. Öğretmenliği, piyasadaki öğretmenlerin niteliklerinin düşük olmasından dolayı tercih etmezdim yoksa çok güzel meslek

Kamuda öğretmenlik bu ülkede yapılabilecek en iyi işlerden. Bildiğim kadarıyla avukatlıkta artık çok para yok.

her türlü kamuda öğretmen olur keyfime bakardım. piyasa avukat kaynıyor zaten, çevren olmadıktan sonra asgarinin bir tık üstüne köpek gibi çalışırsın.

ceteris paribussa öğretmen derdim.

Şam'da valilik verseler elimin tersiyle iter, kamuda öğretmenliği seçerim.

Öğretmenlik +1

Öğretmenlik+1

öğretmen.

not: avukatım.

Öğretmen.

Not: kamuda öğretmenim.

avukatlık ayda 3000 tlye talim etmek demek artık.
kesinlikle öğretmenlik. maaşın belli zammın belli ek ders ücretin tıkırında tatilin belli emekli maaşın var. avukatların emekli olabilenleri 1700 tl maaş alıyor. o da prim ödeyp emekli olabilmişse. çoğu sgk borcu içinde ölüyor artık.

itibar noktasında da kesinlikle öğretmenlik.

Kamuda herhangi bir is dunyadaki butun isleri dover.

O yuzden ogretmenlik.

Calisma saat ucreti en yuksek memurluk.

Öğretmenlik seçince, okuyunca kamuda öğretmenlik kesinmiş gibi yazılmış duyuru cevapları. Seçeneklerde avukatlık ve kamuda öğretmenlik olsa, öğretmenlik mantıklı.

Ama bu haliyle avukatlık bana göre.

sigarayı bıraktıktan sonra coşagelen sigara içme arzusunu puro ile çözdüm ben. bu aralar çevremde çok fazla sigara içiliyor, yine artıyor istek, hemen alıyorum büfeden ince purolardan, puroyla bastırıyorum sigara isteğini.

30 gün dayanın sonra fiziken canınız istemiyor zaten.

2013'te bıraktım 7 sene içmedim, pandemiden önce saçma bi sebepten 6 ay kadar içtim ve 1 senedir içmiyorum tekrardan, kafada bitireceksin lafı ne kadar sinir bozucu olsa da doğru.
ilk 6 ay deneme süresi bunun, sigara içerken zevk aldığın şeyleri yaparken elin sigaraya gidecek mi, veya 1 taneden bir şey olmaz diyip o 1 taneyi içecek kadar iradesiz misin aşağı yukarı 6 ayda belli oluyor. fiziksel etkisi de ağzım boş kalmasın diye kullandığın yiyecekler kalorili olursa biraz sıkıntı oluyor göbek çevresinde.

sigarayı bırakma yolculuğunda etrafındaki insanların ne kadar anlayışlı oldukları ise çooook önemli, ben herkese bana sakın sigara uzatmayın kalbinizi kırarım diye tek tek uyardım. bir kaç kendi çapında mizahşörler çıkıyor ama sonradan yola geliyorlar :)

kafada bitireceksin +1

bir diğer tüyo ise azaltarak bitirmek, bunun uzun bir süreç olduğunu bilmek. sigara hemen bırakılmıyor. bazen günde bir tane içtiğin, sonra tekrar abarttığın dönemler olacak. 7 yıl ağır içmiş biri olarak ben şahsen 2 ayda bırakabildim. ama bıraktığım gün şaşırarak "aa, ben bugün sigara içmedim" dedim.

motivasyona ihtiyaç duyduğun zamanlarda çevrendekilerin kanser öykülerini de dinleyebilirsin.

iyi şanslar.

kafada bitirip ne kadar boş olduğunu kendine tembihlemen gerekiyor, allen carr yöntemi fena sayılmaz.

sonraki süreçte en ama en önemli şey kesinlikle sakın ola 1 tekden bir şey olmaz diyip o teki içmeyin. asla yani, içerseniz geçmiş olsun.

bırakalı 2,5 sene oldu. bir tek dahi içmedim. ilk zamanlar rüyalarımda içiyordum sonra kabusla uyanıyordum. şimdi abartısız aklıma bile gelmiyor içilen ortamda bulunamıyorum. arada türkiye’de değilken legal olan yerlerde tütünlü marijuana içtim ama hiçbir etki yapmadı bünyemde sonrasında sigara isteğine dair. bu da ek bilgi dursun..

Ben yerini kahve ve çayla doldurdum şaka maka. Bir de spor yapıp beslenmenize dikkat ediyorsanız direkt siliyorsunuz. Aynısı alkol için de geçerli. En azından bende öyle oldu.

Bir günlük diye başladım. İkinci gün 2 günlük dedim. 3. gün 1 hafta dayanırsam 15x7 cepte diye devam ettim. Sözlükte sigarayı bırakmak başlığını okudum bir yandan. Bunu da geçtim. Buna da taktım falan diye motive oldum. Kriz anlarında şınav çektim, koşarak merdiven inip çıktım falan fişman.

Spora başladım. İkisi bir arada olmadı. Bıraktım. Bir daha aramadım bile. 1.5 sene oldu.

Kafada bitirme muhabbeti aslında şöyle bence, sigara, uyuşturucu, kumar vs. herhangi bir şeye bağımlı olan insanlar genelde yaşamlarındaki gerçek olaylardan ve olumsuz gidişattan kaçmak isteyen, gerçeğin verdiği acının yerine bağlı olduğu nesne veya durumu koyup buna zamanını ve enerjisini harcayarak gerçekle ilişkisini bir süreliğine kesmeyi amaçlayan kişiler oluyor. Ben de öyleydim. En doğrusu psikolojik destek alarak bırakmak bence, çünkü sigarayı bırakayım derken sigaranın boşluğunu yeme-içme ile doldurup 6-7 kilo aldım.

Askerde içmeye başladım. Paket almayıp otlanıyordum etrafımdaki sigara içen arkadaşlardan. Bu dönem dönem devam etti. Bazen uzun süreli içmediğim oluyordu. Sonra tekrar yancılık yapıyordum arkadaşlara. Paket aldığımda da öyle çok içmedim. Sanırım geçtiğimiz sene tövbe etmiştim ama işyerindeki arkadaşların hepsi sigara içtiği için benim de canım çekti ve tövbeyi bozdum :) bir süre içtikten sonra kendime kızdım ve tekrar içmemeye başladım. 3 gün önce misafirliğe gittim ve orada yine sigara içiliyordu ve ben tekrar içmeye başladım :) dün eve döndüm ve canım sigara istemiyor. Anladım ki etrafımda sigara içenler oldukça benim de canım çekiyor. Bence etrafında sigara içenler varsa uzak dur oradan.

benim için bu sorunun net cevabı spor yaparak, koşu ve ağırlık çalışma yapıyorum, ikisinde de güçlü nefesler alıp vermek lazım, spor nerdeyse bağımlısı olduğum bir alan, sigara da keyif verici bir madde olmuştur benim için hep ama birini bırakmak zorunda hissettiğimden dolayı sigarayı bıraktım hep.

Bende fiziksel istek daha kısa sürüyor bu süreyi azaltmak için bol sıvı alıyordum

13 sene icip 2014'te elektronik sigaraya basladigim anda, gercekten o anda biraktim. 5 sene boyunca tek tuk ictiklerimi saymazsan bagimli olarak hic icmedim.

sonra elektronigin nikotinini de sifirladim, bir sure sonra onu da tamamen biraktim.

bu 5 sene sonra ani bir kararla sigaraya basladim. 6 ay icip tekrar elektronikle biraktim. sonra bir 6 ay daha birakip tekrar icmeye basladim, su an bir aydir icmiyorum :D

hayat kalitesini dusuren en tehlikeli bagimliliklardan biri bu sigara. artik icmem herhalde. birakma stresi ve sucluluk duygusu yetiyor zaten.

başka bir meşgale bulacaksın. Egzersiz vs. Ancak öyle.

Eldiven, bir tarafı yeşil olan sünger, beyaz domestos,
Pas lekesi varsa ilaveten ince alüminyum tel ile bol miktarda çamaşır suyu.

Önce çamaşır suyu döküp tuvalet fırçası ile kabaca fırçalıyorum.

Sonra sağına soluna porçöz döküp kireçlenme varsa erimesini bekliyorum.

Sonra dandirik bir bulaşık süngerini ikiye kesiyorum. Bir parçasını kullanarak çamaşır suyu ile yukarıdan aşağıya iyice süngerliyorum.

Duş başlığını açıp duruluyorum. Sonra da sifonu çekip çıkıyorum.

Çamaşır suyu ile iç kısmını fırçalıyorum biraz bekletip. Dış kısmı ise tuvalet temizleyici özelliği olan herhangi bir fısfıs ürün ile silip kuruluyorum.

İçersem yemeğin yanında bi kutu kola içiyorum genelde. Haftada ortalama 2-3 kere dışarıda yesem, 0.5 - 1 litre arası ediyodur. Eve almıyorum.

Valla değişiyor. Pizza tarzı fast food varsa deli gibi gidiyor. Yemeksiz pek içmem gibi. Illa bir rakam olacaksa 1.5 litre diyeyim haftalık.

0.5

Kola en sevdiğim şeylerden biridir. Maksimum ayda bir litre tüketirim. Ama her ay değil kesinlikle.

@konetsu baya çokmuş zamanında. herhangi bir sağlık problemi oluştu mu peki buna bağlı olarak peki?

sağlam içiciyken günde ortalama bir litre, fiziksel aktivite nedeniyle daha fazla sıvı ihtiyacı olduysa dönem dönem 1.5'a çıktığı olurdu. su yerine kola (nadiren başka gazlı içecekler) tüketiyordum bir nevi. tabii bu durum 19-20 yaşındayken fit bir delikanlı olan şahsımın takip eden altı yıllık süreçte yaklaşık 50 kilo alıp çeşit çeşit hastalık yaşamasına, ağzında diş kalmamasına neden oldu, orası ayrı... artık her anlamda çok daha dikkatli beslenmekle beraber ayda birkaç bardak hala içiyorum yalan yok, milletimiz affetsin.

Bir dönem aşırı tüketiyordum. Sonra kahvede ve çayda şekeri kesince kola inanılmaz şekerli gelmeye başladı ve bu sayede farkında olmadan azaltmış oldum bir anda. Yine de hafta bir litre kadar, yemekle birlikte, tüketiyorum.

Elite olduğum için kargo sorunum yok ama başka sitelerde ücretsiz kargo için sepeti tamamladığım oluyor. Ama aradaki fark çoksa uğraşmıyorum.

Hepsiburada'da soyle yapiyorum, bir urun ekleyip saticisi hepsiburada olan sonra hemen iptal ediyorum. Ama bunu cooook nadir yapiyorum. Baska sitelerde de yaptigim oluyor bazen.

Trendyol kullanmıyorum ama diğer sitelerde favorilerimde elzem olmayan ama almak istediğim ürünler duruyor. Bir tur onlara bakıyorum kargoyu bedavaya getirtecekse yapıştırıyorum.

Aynı ürünün ücretsiz kargosu olanı arastiririm

Çalışırken %90 kurşun ya da uçlu kalem kullanırım.
Ajandalarım, notlarım her şeyim hep kurşun ya da uçludur.
Tükenmez kalemi çok nadir illa onunla yazmam gerekiyorsa kullanıyorum.

kurşun kalemden kastınız sadece tahta kalem mi? yoksa uçlu kalemleri de kurşun kalemden mi sayıyorsunuz?

artline kullanıyorum genelde. uçlu kalem nadir. çok silik geliyor gözüme artık.

Millet pilot kalem kullanıyor iş yerinde ben halen daha alışamadım. 0.7 uçtan vazgeçemiyorum

Kurşun kalemi birkaç yıl önce bıraktım, artık sadece uçlu kalem kullanıyorum, genelde 0.7.

30 yaşındayım.

Ya kurşun ya tükenmez kullanıyorum.

Hala kullanıyorum çok da severim. Kalemtraşımı da köreldikçe yenilerim:)

kitap okurken altını çizmek için kullanıyorum. bazen 0.7 uçlu kalem kullandığım oluyor.

not almak için de kullanırım ara sıra.

Kesinlikle kullanıyorum uçlu kalem de kullanıyorum, hatta itiraf ediyorum ki kuru kırmızı kurşun kalem de kullanıyorum.

Bir kaç tane de kalemtraşım var, hepsinin kullanım yeri ayrı.

koleksiyonum yok ama hala kullanırım. kitap çizmek için, ders çalışırken veya bir araştırma yapıp not alırken.

ama en çok yumurtlayan kalemleri seviyorum, hani şu tepesinde yedek uç bulunan ve bittikçe yenisini taktığımız kalemler.

(yaş 28)

kullanıyorum. uçlu kalem de var. duruma göre, silgi ve kalemtraş da kullanıyorum.

oğlum 8 yaşında ve kurşun kalem kullanıyor. ben 36 yaşındayım ve hep yanımda olan küçük not defterimin lastiğinde üçe böldüğüm kurşun kalemin bir parçası var.

Kulanacagim bir alan yok ama cok seviyorum hala ben de.

bahçeşehir tam bu şartlara uygun bir yer toplu taşıma dışında.

Benzer bütçe ve hemen hemen aynı beklentilerle Feneryolu-Suadiye arasında Bağdat Caddesi hattına bakıyoruz biz de. Yalnız cadde ile sahil arasındaki evler için bütçeyi artırmak gerekiyor. O yüzden caddenin üst taraflarına bakabilirsiniz.

Gerçi geniş oda istiyorsanız cadde tarafında çok zor ama hem merkeze yakınlığı hem kız arkadaşınızın istediği saatte rahat dolaşabilmesi hem de yeşil alanlar vs açısından ideal yerlerden biri bence.

www.sahibinden.com

Tüm isteklerinizi karşılamaz belki ama benim bahsettiğiniz kadar bütçem olsa bu bölgeden ev bakardım.

Ulus tabii ki. Bütçenizi aşar mı bilmiyorum ama.


Yahu dediğiniz özelliklerin kesişimi direkt Ulus. Üstelik verilen örnekler içinde en merkezi olanı da. Neyini beğenmediniz anlamadım.

Ataköy civarı

nerede çalışıyorsunuz? bakırköy'de çalışıyorsanız farklı, tuzla'da çalışıyorsanız farklı öneriler verilecek tabii ki..

bostancı - kadıköy arasında minibüs caddesi ile e5 arasına bakın. bakırköy tarafında e5 ile sahil arasına bakın. komple beşiktaş'a bakın. bunun haricinde söylediğiniz kriterlere uyan yer yok gibi

Ağustos ayı tefe tüfe oranı kadar.

seyler.ekstat.com

Kira sözleşmeleri taraflardan biri öncesinde diğerine bir tebligat göndermediği sürece otomatik yenilenir zaten. Her sene tekrar tekrar yapılmaz. Ev sahibi ile sadece artışı belirler oradan devam edersiniz.

ürünü yanlış gönderdiği için o hatalı ama bunu kanıtlayamıyorsunuz

4 lü paket olarak aldığınız için o şekilde iade etmeliydiniz, açmadan. Bu haliyle size urunun 4 te 3 lük bedeli verilmez. Açmadan komple iade etseydiniz haklıydınız, şu haliyle haksız duruma düşmüşsünüz.

Ürünün açıklamadaki gibi olduğu için iade talep ettiğinizi yoksa hakem heyetine başvuracağınızı söyleyin. Caz yapıyorsa hakem heyetine verin.

Satıcı yanlış bilgi vermiş ama yahu iade edeceğinizi bile bile kutuyu açıp 3 kutu yollamak da bana mantıksız geldi. Daha önce hiç mi internetten alışveriş yapmadınız? Geldiği gibi iade etmeniz gerekiyordu.

cevap verenler mantığına göre konuşuyor.

tüketici kanununa göre haklısınız. hakem heyetiyle alırsınız eğer maske kullanılmamışsa, aslında hijyenle ilgili olmasa da kullansanız da iade edilebilir.

tüketici kanununa göre uzaktan satışları 14 gün içinde sebep göstermeden reddedebilirsiniz.

Yanıtlar için teşekkürler. Hepsiburada sorunu çözdü.

5 kisi besiktasta gezecekler deyince eve 6. sandim seni :) 4+1 4 kisi biraz hayat tarziniza ve ozgurluk anlayisiniza bagli. bence ev buyukse cok sorun olacagini dusunmuyorum calisan kesim ogrenci kesimden iyidir yani gerekirse cikabilecegin denemeye deger bi seneyim olarak dusunuyorum. ps: hic ev arkadasiyla vs yasamadim

He ekleyelim. 1200 cooook normal kisi basi olarak daha dusugune bulamazsin bence. bulursan da cabucak bunalirsin kira/maas oranin gayet ideal ustelik merkezde oturacaksin

Çalışan kişi için dubleks bile olsa 5 kişi çok fazla, iş yerinde iyice yorulunca kafa dinlemek istiyor insan, öğrenci evi tarzı sakinliği seviyorsanız zor. 1200 iyi bir fiyat Beşiktaş için, nelerden vazgeçibilirsiniz ona göre düşünmek gerek.

İstanbul'da araba beni çok yoruyor. Marmaray hattında Anadolu Yakası, Üsküdar İcadiye, Bostancı İdealtepe ya da Sarıyer tarafları düşüneilirsiniz 1 arti bir. Ancak 4500 ile değil de 6000 bin ile mümkün olur.

Daha lüks bir yaşam istiyorlarsa neden beş kişi birlikte yaşıyorlar o da garip. Bir kişi bile çalışan insanı zorlar ama şu durumda beş kişiden iyidir. Hem evde dört oda varken beşinci nerede uyuyacak?

Sırf beşiktaş diye 5 kişi aynı evde asker koğuşu hayatı yaşayacağıma esenler’de yalnız yaşarım..

neresi olursa olsun 3 kişiden fazla aynı evde yaşanmaz. hatta bazı durumdalarda 3 kişi bile fazla. kararınızı dikkatli verin derim.

5 kişi bir arada çok zor. Öğrenci evi değil bu çalışırken çok yorucu olur.

Ben olsam biraz daha uygun fiyatlı bir semtte, daha az insanla yaşarım. Hemen 10 dakikalık bir motor yolculuğu uzaklıktaki üsküdar, salacak, fıstıkağacı, bağlarbaşı gibi yerlere bakarım mesela. Ya da altunizade metrobüse yakın yerlere bakarım. Buralarda daha uygun ve daha yaşanılası evler bulmak kolay. Bu arada hakikaten anadolu yakasının birçok semti, çok daha yaşanılasıdır.

5 kişi mi? yuh.

sims oynarken bile 5 kişiyi idare edemiyordum gerçeğini hayal edemedim. Tuvalet, temizlik, yemek işleri çok sıkıntılı. bir mal sahibi olabilme ihtimaliniz varsa o tarafa yönelmeniz daha mantıklı bence.

4 artı 1 evde topluca lüks yaşam isteyen insanlar da 4500 TL ile boğaz hattında ev de tutarlı görünmüyor. Ama Arkadaşlarla bir süre idare edilebilir kafa netleşene kadar. Acele etmeyin. Kazandığınızın yarısını falan eve yatırmaya kalkmayın. Para eriyor.

ev temizligi, kisisel bakim gibi sevmedigim isleri arada cikariyorum.

Ofisteyken çaya kahveye iniyorum, bazen telefonla oynuyorum. WhatsApp'tan arkadaşlara musallat oluyorum. Haber okuyorum. Yine zaman geçmezse ve ofiste arkadaş varsa gidip yanına oturuyorum. Bu dönemde haftada 1 gün ofis zaten.

Evdeyken de internet, video oyunu, youtube, dizi vs.

bu durumu belli etmemeye
gerçekçi az iş olsa da çok iş yapıyorum imajı ve diyalogu kurmaya çalışıyorum sdfds

internet, forum, her türlü kişişel gelişim ıvır zıvır

Bi işte 2 ay kadar boş oturmuştum. Sıkıntıdan ölecektim az daha.

Ama o esnada hem aşırı sosyalleşmiştim (çalışması gereken arkadaşları kandırıp sigaraya / kahveye çıkarmaca) hem de baya kitap okumuştum.

Şirketin egitim websitesi var türlü türlü egitimler oralara bakiyorum. (Excelden yabancı dile, topluluk onunde konusma, ekip yönetimi vs bir sürü).
Sevinmeli miyim bilmiyorum da 3 yildir falan hiç böyle bir zamana sahip olamadim

bişeyler izliyorum, boş yapıyorum orda burda.

Şirketin eğitim sitesine bakıyorum genelde. Her ay bir haftam böyle geçiyor.

Arkadaşlarla çay, kahve içiyoruz, telefonumla ilgileniyorum, kitap okuyorum.

yıllar evvel yeni girdiğim bir yerde çıkış saatlerimiz çok absürttü ve ben işlerimi birkaç saat önce bitirip internette takılıyordum hatta dizi izliyordum, herkes de aynısını yapıyordu aslında ama ben bana sorulduğunda benim işim bitti öyle takılıyorum dediğim için baya bir faka bastım daha sonra dizi izlediğim de anlaşıldı falan ve işten ayrıldım başka şeyler de olunca. o zaman anladım ki o işyerinde en az çalışan sen de olsan bunu asla belli etmeyeceksin, iş biter mi ya diyeceksin, kitap bile okuyor olsan ya işim var biraz ara verdim vs. bundan sonra girdiğim yerlerde daha az çalışmama rağmen sorun yaşamadım.

şu an epey yoğunum ama ağustos ayında boş olacağım. sorunun cevabına gelirsem ağustos ayında yüksek lisansa başvuracağım ve programlar sınavla alıyor, kitaplarımı da aldım hazırlık için. ağustosta ofiste oturup okuyup not çıkaracağım. kazanırsam da sonra yıllarda boş vakitlerimde dersler ile ilgilenirim.

Yüzde 70 oranında seviyorum, kabul olur mu hocam ?

Ben!

ABD'de Türkçe öğretiyorum. Bu alanda yüksek lisansim. Burada da doktora yapıyorum. Esnaf bir ailenin çocuğuyum. Yasitlarim 90'larda okuldan kaçıp top oynarken ders çalıştım. Anadolu lisesinde okudum. Sonra devlet üniversitesinde okudum. İlk yıl burs alamadım çok sorun yaşadım, ikinci yıl tekrar başvurdum burs aldım. Lisede son iki yıl sabah 7 akşam 8 okul ve dersanede zaman geçirdim. Başarılı olduğum için de dersaneye para vermedim. Herkes gibi ortalama bir zekam var ama çalışkanım. Zekaniz ve paranız çok değilse, çalışmak zorundasınız, yoksa şikayet etmeyin.

çok seviyorum. sabah öf pöflesem de iş başında düzeliyor.

kendi işi olmadığı halde sabah severek giden bence cindir. yok yani sanmıyorum. müthiş para almam falan lazım anca öyle.

Valla ben iş tanımının getirdiği zorunluluk ve dayatma olayını sevmiyorum dolayısıyla da severek uyanma gibi bir durumum falan yok. Alarmla uyanmak zorunda kaldığım her gün istisnasız küfür ederim.

Yaptığım şeyden zevk alıyorum mu? Alıyorum ancak işte onu böyle saçma sapan standartlara oturtulması ve başkalarını zengin etmek için uğraşıyor olmam canımı sıkıyor.

Ben seviyorum abi su saatte kod yaziyorum.
dun sabah 6'ya kadar yazdim 2 saat uyudum 8'de mesaiye basladim. Kimse de bana demedi calis diye.

Ama firsatim olsa calismam, isi sevmekle calismak ayni degil ki.

Araba surmek gibi surmesi iyi, ama soforluk kotu.

seviyorum diyemem ama sevmiyorum da değil.. çalışma arkadaşlarım süper ama bayağı kıyak ortamımız var :D çekilir kılıyor diyeyim.

İşim çok bomba da yeterince para kazanamıyorum hala :D

Ben seviyorum valla

Ayda birkaç bin lira daha kazansam çok severim işi. Aslında şu anda da seviyorum ama hayatımı komple düze cikaracak maddi gelirim olmadığı için canım sıkılıyor arada.

Yaptığım şeyi seviyorum ama bunu belirli mesai saatleri içinde içinde, deadline yetiştirmeye ve müşteri memnun etmeye çalışarak yapmayı sevmiyorum. Şirket, çalışma arkadaşlarım ve yönetici tarafından rahat bırakılmış olmak olmasa devam edemezdim burada.

Severek yapıyorum.

meslegimi seviyorum da, severek icra edebilecegim bir sirket bulamadim. :/

Severek uyanmak için sevdiği işi yapmak yeterli sebep değil ki. Severek yaptığın işi birlikte yaptığın insanların onu ne kadar çok kirlettiği ortamdaysan asla huzur bulamazsın mesela. Ayrıca mutlu uyanmanın tek kriteri bunlar da değil. Ekonomik şartlardan güvenlik alanına, ülkece yaşanan psikolojik kaostan ailevi ve özel hayata kadar milyom tane etken var.

Evet sevdiğim işi yapıyorum ama Severek yapmamı engelleyenler, bunu kendilerine en doğal hak görenler, müdahale edince en pislik entrikalar çevirenler var.

İşimi seviyorum. Hem bedava araba ve bedava yakıtla geziyorum, hemde sevdiğim satışçılık işini yapıyorum. %90 diyeyim, %10, ayda çok fazla km yapmaktan kırıyorum.

Ben de işini severek yapanlardanım. Zor ve yorucu tarafları tabi ki var ama keyif aldığım işi yapıyorum.

Mesleğim fena değil. Ama beni mutlu edecek sektöre geçiş yapmam lazım.

Mesleğimi yüzde %60 seviyorum.

Sevdiğim bi sektörde çalışırsam bu oranı yukarı taşıyabilirim. Ama şuan bankacılık sektöründeyim iş tatmini %30 falan.

@howfaristhesky hayatım aynı şekilde geçti hep inekledim dershanelere hep burslu gittim her okulumu dereceyle bitirdim, kpssde de derece yaptım üstelik. ama şu an iş var ama var sadece. zerre sevmiyorum. şimdiki aklım olsa ylsy kasardım kpss kasacağıma kimse de akıl vermedi.

Sevmek zorunda olduğum işi yapıyorum diyebilirim.

Yıllarca hiç alakam olmayan bir sektörde aşırı yoğun şartlarda çalıştım.
Şu an en azından okulunu okuduğum işi yapıyorum ve görece daha insani şartlarda çalışıyorum.
İşten çıkarken şöyle bir işte çalışsam ne güzel olur dediğim işi yapıyorum tam olarak.
Bu da herhalde özellikle bizim ülkemizde gerçekten bir lüks. Bu yüzden nankörlük etmek istemiyorum.

Mesleği sevmek başka bir durum ya zamanında daha çalışkan olup, daha bir okulda daha iyi bir bölümde okuyup daha çok seveceğim bir işi yapabilir miydim, yapardım, ben tembelliği seçmişim şimdi bunu ödüyorum.
Bu yüzden şikayet etmeye hakkım yok diye düşünüyorum.

iş iyi de parası az, pandemi falan.

asker gibi çalıştığım bir işte çalışıyordum 1.5 yıl öncesine dek. tüm getirilerine rağmen işi sevmediğim için işini sevenler kendilerini kandırıyor gibi geliyordu bana da aynı sizin gibi. bastım istifayı, 1 sene yattım. kafaya koydum sadece sevdiğim işi yapacağım diye iş aramaya başladım sonra. başvurduğum ilk yer oldu. iyi ki de olmuş. artık sevdiğim ne kelime, hayalimdeki işi yapıyorum. hani burada soruyorlar ya şu kadar paranız olsa ne iş yaparsınız, hala çalışır mısınız vs, trilyonlarım da olsa hala yapacağım işi yapıyorum artık. 2 durumu da dibine kadar yaşamış biri olarak biliyorum ki insanın sevdiği işi yapması kadar hayatını dengeye oturtan, kişiye huzur veren bir şey daha yok.

Sinema ve Televizyon mezunuyum. MSA Profesyonel Aşçılık sertifikam var. Her ikisini de mesleki anlamda tecrübe ettim. Şu an ilginç bir şekilde lojistik sektöründe çalışıyorum. Artık sevmek sevmemek olarak değil de vazife olarak değerlendiriyorum. İş haricindeki hayatımı güzelleştirme peşindeyim.

risk management alanında head seviyesinde yöneticiyim. normalde işimi çok seviyorum. fakat işin kendisini seviyorum. üstümdeki kişi ile uğraşmak, etraftaki gerçekte iş yapmayan ama hep şikayet eden veya light konuları yönettiği halde daha fazla önem verilen kişilerle aynı organizasyon içinde olmak beni içten içe öldürüyor.

10+ senedir sevdiğim işi yapıyorum çok şükür.

öğretmenim hiç severek yapmıyorum işimi.
sevdiğim işte başarılı olursam ileride istifa etmeyi düşünüyorum.

iki yıldır sevmediğim işi yapıyorum. hedefim 5-10 sene içinde sevdiğim bir alana geçebilmek. iş sonuçta sevilir mi bilmiyorum

sevdiğim işi yapıyorum. sıkıntı insanlarda. insanları sevmiyorum.

Ben +1

yaklaşık üç aydır üç boyutlu modelleme yapıyorum bilgisayarda. vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorum gerçekten. iş yerinde ya da dışarıda eve gitsem de başına otursam diye dakika sayıyorum.

amigurumi, örgü, panç nakışı ve etamin benim için yıllardır en güzel rehabilitasyon yöntemi

Kıyafet örüyorum.
Duvar süsü ile başladım ama ortaya giyilebilecek bir şey çıkarma olayı beni çok tatmin etti.
Hobi olarak kalsın paraya döndürmeyeyim dedim ama sanırım bunun için birkaç adım atmam gerekecek mevcut koşullarda.
Yani yeni bir hobi bulmam gerekecek gibi görünüyor :/

Kanaviçe ve ebru

bilgisayarda photoshop ile elimdeki fotoğrafları editlerken (gimp programı ile) arka planda müzik açıyorum. 4-5 saat keyifle otururum zaman nasıl geçiyor anlamam

Spor, resim, seramik.

Evde eşim ve kedilerle beraber boş beleş vakit geçirirken bira içmek

Koşmak

Fenerbahçe Beko' nun maçını, antremanını, herhangi bi' şeyini izlerken bira içmek

Mutfakta bira içerken arka fonda fado olur, Balkan ezgileri olur, Yunan müziği olur, İtalyanca şarkılar olur yemek hazırlamak.

Bunlar ayin gibi geliyor bana.

+1

Yazdıklarını okurken refleks olarak yeni tab açıp yemeksepetine girdim. Tarif okumaya bile üşeniyorum şu an.

Çok vaktimi almasın diyorsan şu videoya bir bakabilirsin, çok lezzetli değiller ama 30-40dk içinde halledebilirsin.

www.youtube.com

+1

yemek yapmaktan, yemek düşünmekten, acıkmaktan, yiyince üstüme çöken ağırlıktan kısacası yemekle ilgili kafa yorulması gereken her şeyden nefret ediyorum. bu duyuruyu okuyunca yemek yemediğimi hatırladım ama planladığım yemek için de saat geç oldu, yine ne yiycem diye dolaba aptal aptal bakmaya gitmem lazım.

2-3 gün yetecek kadar pişirin pişirdiğinizde.

ev işi nankör mü evet bir bakıma öyle, ev durmadan bakım isteyen bir makine, mutfak da öyle bugünü ya da iki günü atlattın tekrar yapmak gerekiyor

fakat tek tek baktığımda uzun sürmüş, buradan mutfak pratiğin fazla değil gibi görünüyor, yaptıkça hem eş zamanlı pişirmeyi hem hızlı hazırlamayı hem de en uygun boyutlu tencereyi tabağı gereçleri kullanarak verimli olmayı öğreniyorsun

önden patatesleri haşlamaya koyarsın, bu arada tavuk sotenin hazırlık kısmı 10 dakika pişme kısmı yarım saat, bunlar pişerken 15 dakikada semizotu salatasını hazırlarsın, tavuk piştiğinde patatesler haşlanmış ezilmeye hazır hale gelir 10 dakika bu kısım

yani 3 yemeği 50-70 dk da çıkarabilirsin eş zamanlı

@freebird 50-70 dk de çok ki :D

bir de bunlar basit olanlar bu kadar sürüyor. insanlar daha zor/uğraştırıcı şeyler yapıyorlar 0_o

aslında hazırlama süreleri kısa 10ar dakika senin yapacağın işler ama yemeklerin pişme süresi var patates en az 30 dakikada haşlanıyor, tavuk sote de 30 dk da pişiyor bu kısımda yaptığın bir iş yok aslında, yemeklerin ne kadar sürede piştiğini öğrenirsen bu sürede dizi, youtube vs izleyebilirsin, bu his zaman yönetimi mutfağa hakimiyet yaptıkça zamanla oturuyor

freebird5406_2 +1
insan eli alıştıkça ve yemek yapmaktan anlar hâle geldikçe, aynı sürede iki katı şeyi de çıkartabiliyor.
deneyimle ilgili.

ben haftada bir gün fırsat bulduğumda 2-3 saatimi mutfakta geçiriyorum, neredeyse bir haftalık yemeğim hazır oluyor.
o anda pişip sonra tüketilemeyecek şeylerin de en azından hazırlıklarını yapıyorum.
o gün pişecek eti sabah buzluktan çıkardıktan sonra her gün 10-15 dakikada halloluyor.

Kısmen katılıyorum. İnsan yapa yapa pratik kazanıyor, 2 saat gerçekten uzunmuş. Mesela ben haşlanacak şeyleri veya pişmesi vakit alan şeyleri başka bir iş yaparken ocağa koyuyorum. Yemek yaptığımda 2-3 gün götürecek porsiyon belirliyorum. Sandviç olayına katılmıyorum. Vücudunu seven bir insan olarak gerekirse her gün iki saatimi mutfakta geçiririm yine de o sandviçi yemem.

kesinlikle öyle.. 2 saatte sarma sarıyorsun 15 dkda yok oluyor :) o tür püreli alengirli yemekleri haftada 1 yapıyorum yaparsam. varsa yoksa herşeyin tencereye aynı anda konduğu tencere yemekleri.

bir de derin dondurucu sağolsun doğranmış sebzeler, önceden kavrulmuş et, haşlanmış bakliyat hatta doğranmış dereotu maydanoz vesaireyi çıkarıp oradan kullanıyorum. mesela karnıyarık yapacaksam boş bir zamanımda veya zaten mutfakta işim varsa bir yandan fırında patlıcanları kızartıyorum, buzlukta hazır bekliyor, yapacağım gün çıkarıp pişiriyorum. yani kısacası minik zaman boşluklarında yaptığım hazırlıklar yemek yapma süremi epey azaltıyor.

Ben de geçen gün lazanya yaptım ve pişip sofraya gelmesiyle beraber 3 saatten fazla sürdü. 3 kişiydik ve 6 dilimi 5 dakikada falan yedik çünkü çok güzel yapmışım :D Sonra bulaşıkları toplamak falan da yemekten çok daha fazla vaktimi aldı.

Ben de “bu ne içindi” diye düşündüm bi ama ben her türlü seviyorum ya yemeğin her aşamasını. Yeme kısmı zaten en büyük zevklerimden biri ama yapma kısmından da her zaman olmasa da zevk alıyorum çoğu zaman. Kapsüllere geçilmesini asla istemem ama şöyle maksimum 1 saatte birkaç çeşitten oluşan bir sofra kurulabilseydi her gün güzel olurdu.

evlenmek istememe sebeplerimden biri de bu. valla. ben zaten 44 kiloyum, pek bir şey yemiyorum. kendim için de oturup özenli yemek yapmam zaten asla. o yüzden yemek derdim yok. evli olsam adama hergün hergün ne pişiricem, bir de dediğiniz gibi vakit alıyor. üstüne işten yorgun argın gelinecek. kadın olmak zulümdür...

+1. zaten eşim de ben de kiloluyuz, ciddi ciddi şu habit benzeri eve diyet yemek getirme şeysilerine abone olalım diyoruz. böyle zayıflayan bir yakınım var. kaldı ki zaten yemek sepetiyle aynı şeye geliyor. salata malzemesini temizlemek bile -hele de şu pandemide- hem uzun hem zorlayıcı. ya da komple üşengeç olduk (bu ikinci seçenek daha mantıklı geldi şimdi XD )

aslında yaptıkça hızlanırsın da, cidden pişme süresine -düdüklü tencere kullanmak dışında- müdahil olma şansın yok. altına ateş olacak halin yok ya. o bakımdan ya anne yemeği ya da hazır yemek rulez...

Hem pratiğiniz eksik, hem de daha pratik yemekler de var. Ben dün akşam zeytinyağlı taze biber dolması yaptım, içini hazırlaması doldurması 20 dakika sürmemiştir. Tencereye pişerken 3-4 tane beybi patates koydum. Yoğurt ile afiyetle yedik.

Tarife bakmaya, düşünmeye giderseniz, çok uzun sürer. Günlük hayatta tek tencere yemekleri yanına salata veya yoğurt daha pratik oluyor. 3 çeşitli yemeği haftada 1-2 yiyoruz. Mesela suyu çektirilerek pişirilen ton balıklı makarna yanına salata, enginarlı pilav-yoğurt, kapaklı borcamda patates tavuk (efsane oluyor) - salata, fırında sebze (ne varsa) ve yoğurt. Daha da sayabilirim. Bu örnekleri hazırlamak yarım saat sürmez. Bulaşıkları da az. Bunlar gerçekten iş değil. Pazar günü yarım gününü mutfakta geçirip haftalık yemek hazırlayanlar da var, duruma göre o da mantıklı.

Haftada bir kez dışarıdan yiyoruz. Daha fazla yemem. Hangi yağı, unu, eti kullanıyorlar belli değil. Paketli ürünlerin içeriğine hiç değinmiyorum bile. Her gün vücudumuza alıyoruz gıdayı, fiziksel sağlıktan ruhsal sağlığımıza kadar binbir türlü etkisi var. Ben bu şekilde beslenip beyaz un ve rafine şekeri hayatımdan çıkardım, senelerdir birlikte yaşadığım yumurtalık kistlerimden kurtuldum.

İzlediğiniz dizilere, oynadığınız oyunlara, patrona para kazandırmaya harcadığınız onca vakti düşünün. Bunların yanında bedeninize yararlı olacak yemeğe her gün bir miktar vakit ayırmak mı çok?

+ 0,5 :D

Ben de yemek yapmayi hic sevmiyorum ama sebebi tek basima yasadigim icin tek kisilik yemek yapmanin zor olmasi. Ertesi gun ayni yemegi yemeyi de pek sevmiyorum cunku.

Burada cook box denilen naneler var. her ogun icin tarifiyle beraber nokta atisi malzemeleri yolluyor. Mesela 50 gr peynir mi diyor? Tam 50 gr peynir. 75 gr domates sosu mu? Tam 75 gr domates sosu…
Sonra kendin yapiyorsun yemekleri. Oyle olunca “ay bi su bardagi hangisi acaba, yarim demet ne abi” vs demeden cat cut yapiyorsun ve hazirlamasi min 40 dk surmesine ragmen keyif aliyorsun.

Evde malzemeleri bir araya getirmeye sinir oluyorum kisaca ve ne yapsam diye dusunmekten nefret ediyorum.
O yzuden salata-meyve-et yanina kepekli pirinc/bulgur pilavi vs seyler yiyorum ya da disarida yiyorum :D eve siparis etme gibi bir huyum yok allahtan. Bazen dondurulmus pizza vs oluyor evde, mumkun oldugunca almiyorum cunku usenip firini acip pizzayi atiyorum, hos olmuyor.

Bulasik makinasi olduktan sonra bulasik hic is degil bence, 5-10 dk ayirabiliyorum ona :) en kotu aciyorum arka planda bi dizi tablette, onla takiliyorum mutfakta, is de akip gidiyor yani

yağı çok koymuşsun fakat yeteri sıcaklığa ulaşmadan koyunca pişerken dağılıyor, ya yağsız pişir (tavada ince bir tabaka olsun sadece) ya da yağ iyice ısınsın

Yeteri kadar yoğurmuyorsunuz muhtemelen.

Köftelerim köfte sevmeyen biri tarafından bile beğenilir. Tam ölçüyü yazıyorum:

1. Bir soğanı rendeleyin ve suyunu sıkıp posasını köfte kabına alın.
2. Bir diş sarımsak veya bir çay kaşığı sarımsak tozu ekleyin.
3. Kıymayı ekleyin.
4. Bir yumurta kırın.
5. Üç yemek kaşığı zeytinyağı, dört yemek kaşığı galeta unu, bir tatlı kaşığı tuz, bir çay kaşığı karabiber, pul biber, kimyon, kekik ekleyin.
6. 10 dakika kadar elde yoğurun.
7. En az yarım saat buzdolabında dinlendirin.
8. Sonra ister fırında ister tavada pişirebilirsiniz.

Kıymayı göz kararı koyuyorum. (340,400 gr.) ne varsa.
Bazen bu malzemelerin yanına bir adet kabak rendeleyip suyunu süzüp harca katıyorum. O da güzel oluyor.

eksisozluk.com

valla çok eskiden ilk denediğim zamanlarda soğanı rendelemek yerine doğrayarak yapmıştım o zaman dağılmış saçma sapan bi şey olmuştu. soğanı rendelemeye başladıktan sonra bu problem kalmadı. bi de ekmekleri çok ufalamıyor olabilirsin. zaten ekmeğin de bayat olanı daha makbul. eğer bu imkanın yoksa galeta unu al.

bir de atom parçalamıyorsun sonuçta köfte alt tarafı. bu kadar kendini yıpratma. :)

Doğru et seçimi,
İyi harç,
Güzel yoğurma ve
Doğru pişirme sonucu kötü olabilecek köfte yoktur.
Kıymayı dana kuzu 60/40 çektirin
Harç malzemesini abartmayın
İyice yoğurun
Doğru sıcaklık ve tava seçimiyle pişirin
Afiyet olsun.

Döküm tavanız yoksa onu deneyiniz.

Yoğurmak lazım

Bazen gidesim gelmese de genel olarak oldukça motive gidiyorum çünkü ağır kaldirmak beni mutlu ediyor.
Ama kosu bandi ya da makinalarda çalışıyor olsam mutlu gidemezdim.

Spor, vücudun serotonin salgılamasına neden olur. Düzenli spor yapıldığında vücut spor sonrası salgılanan serotonine bağımlı hale gelir ve zamanla bu durum spora bağımlılığa dönüşür.

Yeni başlayanlarda keyifsiz bir uğraş olan spor, serotonin bağımlılığının oluşmasıyla kişiler için olmazsa olmaz bir aktivite haline dönüşür.

Anlattıklarından henüz o eşiği aşmamış olduğun sonucu çıkıyor. Serotoninin ne olduğunu Google'dan araştırabilirsin. Düzenli spor yapan insanlar daima daha mutludurlar.

kendi işimin parçası olduğundan ve çocukluğumdan beri sevdiğim için, güle oynaya modum hep.

7 yıldır spor yapıyorum. Salona gideceğim günler -ki evime yürüyerek iki dakika uzaklıktaydı- hoşlanmayarak gidiyordum. O yüzden sporu eve taşıdım. Evde mutluyum, hevesle yapıyorum. Büyük bir konfor bence.

Gidebildiğim dönemde spor salonuna giderken güle oynaya gidiyordum.

bazı zamanlar güle oynaya gidiyorum bazı zamanlar aradan çıksın düşüncesi ile. o günkü enerjime ve moduma bağlı tamamen. mesela 4 gündür gitmiyordum mecburiyetten bugün giderken inanılmaz motiveydim, yarın gelsin yine gideyim diyorum falan.

ama bazen de işte ( nadiren ) ayaklarım geri geri gidiyor.

Kendime göre sert antrenman atıyorum. Geliştiğimi hissettiğim ve uykusuz olmadığım sürece motive gidiyorum. Aksi durumda “of ya” durumu olsa da arkadaşlarla beraber yapınca o durum da gidiveriyor.

1- Evet
2- Bana ikinci randevuyu verdi o nedenle sorgulamadım aşı aşıdır.
3- Sinovac olacaklar bizimkiler, ondan başladık ondan devam edelim dediler.

3. Başka bir ortama yazdığım cevabı aynen yapıştırıyorum.

Dün babam (65+) Sinovac üstüne 3. doz olarak Biontech aşısını yaptırdı. Öncesinde her tür sağlık/ilaç/ilkyardım konusunu danıştığım doktor kuzenime sordum, tam olarak şöyle dedi: "Farklı şekilde etki ediyor. Biontech'in varyasyonlara karşı koruyuculuğu daha yüksek. Ben de Biontech olacağım üçüncü dozumu."
90+ babaanneme ve bu doktor kuzenin 80+ anneannesine de yaptıracağız Biontech.

@himmet yanlis bilgi. 2 doz asi olan yine secenekli olarak istedigi asiyi olabiliyor. ama buradaki mantik su, 2 doz sinovac olunduysa etkisi biraz yetersiz oldugu icin biontech olursaniz daha iyi demeye getiriyorlar ama sinovac da olabiliyorsun. 3. doz icin her iki asiya da randevu olusturabiliyorum su an

1. Evet.

6 ay olayı kalktığını kim diyor acaba ?

@kleider

Arkadaslarim uyardi beni.
3.5 ay once coviddim. Dune kadar randevu alamiyordum ama yeni kaldirilmis ve alabildim.

İste bu sebeple de herkesin ne soyledigine kulak asmamak gerekiyor, tum dunyadaki guvenilir bilimsel otoriteler ne diyorsa onlara guvenmek gerekiyor, cunku herkes dediginiz insanlarin neredeyse tamami onlardan daha yetkin degil bu konuda.

1.Biontech koruyuculugu en yuksek asi gibi duruyor su asamada.

2. Kesin bir bilgim yok ama 1 doz sanirim, en azindan simdilik. İleride degisebilir..

3. Ucuncu doz yeni varyantlar icin oneriliyor, onlar icin ise mrna asilari, onlar arasinda da biontech en etkilisi. Gidip son dozu yine sinovac olmanin, hic yoktan iyidir fakat, pek bir manasi yok.

6 ay şeysi 3 aya düştü. covid geçirenlere 2. doz için randevu verilmiyor artık.

Teşekkürler herkese.

Az önce biontech oldum geldim. 2. aşı da gerçekten olmayacakmış, zaten aşı kartım oluşturuldu e-nabız'da ve 2. aşı da yapılmış gibi gözüküyor ve yanında "covid geçmişi" yazıyor.

annem de biraz daha bekleyip biontech olacakmış.

Yapilir da lambanin tasarrufundan bisi olmaz pek. Asil tasarruf kalemleri bana gore;
Sac kurutma makinesi
Ani su isiticilari
Firin
Ütü
Guclu bir masaustu bilgisayar.

Mesela ben tek yasayan biriyim. Evimde sac kruutma makinesi nerde su an bilmiyorum. Utulu bir sey giymeyeli 10 yil olmustur. Kiyafetler ve giyimim ona göre. Zaten yapamiyordum da.
Kurutma makinesi

Kisaca ani isiticilardan tasarruf daha göze gelebilir.

kapalı alanda mum kanserojen bu arada, sağlık masrafı olarak pahalıya patlayabilir uzun vadede.

soruya cevap: bir arkadaşım sifonu gün sonunda çekiyordu.

sürekli bulaşık makinası kullanıyorum (daha az su harcıyor), tabakları bulaşık makinasına koymadan önce sudan geçirmiyorum, bir peçeteyle kabaca siliyorum.

Ellerimi yıkarken lavabonun içine küçük bir kova koyuyorum, onu da tuvalete döküyorum, atık su haline gelmiş suyu iki kere kullanıp daha az su tüketmiş oluyorum, su değerli bir şey

yurt dışında mutfakta ya da banyo lavabosunda kullanılmış suyu tuvalet rezervuarında toplayabilen tesisat sistemi var benimkisi onun türkiye versiyonu :)

* banyo lavabosunun altindaki su musluklarini kistim. yukaridan actigimda cok basincli akmiyor. birim zamanda daha az su harcamis oluyorum.

* sifon icin kucuk tarafini cekiyorum genelde, bazen de yarim basinca bastigim kadar su akiyor, pislik yoksa sorul sorul akitmamis oluyorum

* lambalari gereksiz yakmiyorum. ampuller tasarruflu ve ornegin avizede 4 ampul varsa ikisini gevsetiyorum. ikisi yetiyor

* banyoda suyun isinmasini beklerken akan suyu bosa tutmuyorum, kova var onun icinde biriktiriyorum, yer temizligi, cicek sulama vs isleri icin kullaniyorum.

* @filintanin dedigi gibi elektrik icin asil sarf kalemleri ani isiticilar, yoksa tv radyo vs cok fazla tuketmiyor, kettle, utu, elektrikli isitici, vs daha cok elektrik harciyor

Banyoda boşa akan su yerine isinana kadar akan suyu kovaya dolduruyorum

Babam klozetin su haznesinin içine iki tane içi dolu su şişesi koymuştu. Her bastığında 1 litre az su gidiyordu. 1000 kere bassan 5-10 lira tasarruf olur, maddi olarak bir şey değil ama su tüketimini azaltmak için yapıyordu. Yukarıda arkadaşların dediği su tasarrufların da çoğunu yapıyordu tabi.

Duş alırken işemek. Sifon küçük gözle çekilse de en az 3 4 litre su gidiyor. Her gün en az bir kez duş aldığımı düşününce aylık yaptığım tasarruf, aylık içerek tükettiğim su miktarından daha fazla.

Zor arındırılan ıspanak-pazı gibi yeşillikleri tüketmiyorum.
Evdeki tüm muslukları alt vanasından kıstım.
Gereksiz lamba yakılı bırakmıyorum.
Bulaşık makinesi kullanıyorum.

bilgisayarda işim varken televizyonu açmak yerine kanalın online yayınını açıp ikinci monitörümden izliyorum.

zarar görmemiş kargo kutularını ve içinden çıkan koruyucu patpatları vs.. başka yerlerde kullanıyorum.

Dusa girmeden once su isinsin diye akitiyorum. Simdi pek olmuyor laps diye soguk suya giriyorum da kisin olmuyor o is :) iste isinana kadar akan o suyu kovaya/kovalara dolduruyorum. Onlarla da cicek sulama, sifona dokme gibi seyler yapiyorum. Faturaya etkisi oldu mi bilemem kontrol etmedim. Genel su israfi olmamasi icin yapiyorum bunu.

İki gün üst üste fırında bir şey pişireceksem, yağlı kağıdın iki yüzünü de kullandığım için kendimi tasarruflu zannediyordum. Cevapların bazıları beni dumura uğrattı.

yukarıda sayılanların çoğunu yapıyoruz özellikle su tüketimini yarıya düşürdük örn.ellerimizi yıkadığımız suyu ve banyoda su ısınması için beklerken akan suyu biriktiriyoruz sadece dışkılama sonrası sifon çekiyoruz.
bütün fişleri yatarken çıkarıyoruz

tabi ki faturalara hiçbiri yansımıyor yani tüketim miktarı azalsa da faturalardaki kalemlerin çoğu sabit olduğundan ödediğimiz tutarlar çok değişmiyor ama işte enerji ve kaynak tüketimi konusunda en azından elimizden geleni yapıyoruz.

Bu devirde yapılacak en akılcı ev içi tasarruf yöntemi, tüm musluklara perlatör takmak, perlatör takılamayan muslukları perlatörlü musluklarla değiştirmektir bence

Buzdolabı, çamaşır makinesi, bulaşık makinesi hariç takılı fiş olmuyor. Stand by modunda olmalarına müsade etmiyorum. Xbox, tv, robot süpürge vs.

Ampuller tasarruflu.

Bulaşık ve çamaşır makinesi kısa programda çalışmıyor, hep eko.

Bulaşık makinesini çalıştırmayı ertelemeye çalışıyorum. Akşam yediğim tabağı, çatalı hızlıca sudan geçirip kahvaltıda da kullanmak gibi.

Bilgisayarla uğraşırken tv açmıyorum.

mutfak mini fırınında doğrudan folyosuz yaptım koku ya da herhangi bir sorun olmadı

Schulpey ve das kullanıyorum. Herhangi bir koku olmadı. Folyoya sarmıyorum ancak folyo ile üzerine bir kalkan yapıyorum renk değişimi olmasın diye.

Hava ile kuruyanlar dayanıklı olmuyor. Kırılmaya müsait oluyorlar ve su ile temaslarında parçalanıyorlar. Polimer olanlar pişirildiği için katılaşıp esnekleşiyor. Suya da dayanıklı.

E aletli pilates?
Bir de ağırlık.

Aletli pilates yapıyorum zaten… arada hiit ile karışık yapıyoruz da. ya şaka gibi gevşek bildiğiniz alt taraflar, sarkık da değil…

Nasıl bir spor yapıyorsunuz bilmiyorum ama mutlaka ağırlık ve direnç bandı kullanın. Direnç bandı için kumaş olanları tavsiye ederim kesinlikle, daha uzun ömürlü oluyorlar. Ben oma fitnesstan almıştım hala sımsıkı ve kopma olmadı. Dambıl veya halter de almanızı öneririm. Bütçenize göre uygun olanı seçebilirsiniz. Ama ağırlıkların değiştirilebiliyor olmasına dikkat edin, o çok önemli.

Son olarak tüm vücudunuzu çalıştırmaya özen gösterin diyebilirim, tecrübelerime dayanarak.

sıkılışma dediğiniz şey o bölgedeki yağın azalıp kasın artması demektir.
bunun da en etkili hatta belki de tek yolu direnç antrenmanıdır.
bunu ağırlıksız sadece vücut ağırlığıyla, ekstra ağırlıkla ya da direnç bandıyla yapmak ise sizin vücut özelliklerinize göre karar vermenize kalır.

kuvvetlenen, hacmi artan kas kütlesinin üzeri yağ ise ne kadar spor yapılırsa yapılsın o yağlar yine de lömbür lömbür sallanacak ve sıkı olmayacaktır.

protein ağırlıklı beslenme
meyve sebze ihmal etmemek
zeytinyağını ihmal etmemek: hem gerektiği hem de mineral-vitaminlerim yağ formunda depolananları için
bol su
az soda

3 set karşılığı: düşük ağırlıkla ya da cardio ile kilo vermeye yönelik çalışma

3 set zorlanacağın ağırlık

@Dejin nasıl yani anlamadım?

sıkılaşma için direnç ve ağırlık gerekir, kardiyo, hiit gibi nabız yükselten antremanlar yağ yakımını hızlandırmaya yarar. yağlı iseniz bunları da yapmalısınız ama çok yağlı değilseniz kilonuz ideale yakınsa sadece sıkılaşmak istiyorsanız kesinlikle direnç ve ağırlık eklenmeli. sadece hiit yaparsanız yağ gidebilir ama altında kas yoksa istediğiniz görüntü zor, sadece ağırlık çalışırsanız da zor. total bir çalışma lazım. bunun için de beslenmeye dikkat etmek, yağ yakmak, kas çalışmak.

bana kalırsa esneme de ilave edilmeli. çünkü güçlenen kas kısalıyor, güçlü oluyor evet ama esneklik ve mobility azalıyor. ama bir yandan da güçlü kas daha iyi esniyor. kası güçlendirir güçlendirmez esnekliğini de desteklemek gerekiyor. benim gittiğim yerde hocamız hiit(tam hiit denemez ısınmak için yaptıklarımız), direnç, esneme, ağırlık hepsini birlikte yaptırıyor. ağırlığımız kendi vücudumuz.

ben de aletli pilates yaptığımda beklediğim sıkılaşmayı gözlemlememiştim

Önce kas kütlenizi artırmanız, sonra yağ yakmanız lazım.

Bu da ancak sağlıklı beslenme ve tüm vücudu çalıştıran bir egzersiz yaklaşımıyla olur. Vücudun tamamını çalıştırmadan sadece belli bölgelere yoğunlaşmak sakatlık riskini artırır.

Yazıldığı gibi ağırlık ve direnç bandı önemli.

Ama bunları mutlaka ya bir kişisel antrenörle, ya da fitify, freeletics gibi ağırlık antrenmanları içeren antrenman uygulamalarıyla düzenli kullanmanız lazım.

Kendi kafanıza göre giriştiğiniz antrenmanlar sakatlanmanıza ya da sonuç alamamanıza neden olabilir. Antrenör yoksa bile en azından uygulamaları kullanın. En azından neyi ne sıklıkta tekrarlamanız gerektiği konusunda sizi yönlendiren bir sistem olur.

Bu arada 6 ay çok erken, özellikle herhangi bir antrenman geçmişi yoksa oldukça erken sonuç görmek için.

İnstagramda 3 ayda sıkılaştım diyenlere aldırmayın. Onların çoğu ciddi kas kütlesi olan yıllardır düzenli antrenman uygulayan insanlar. Kardiyo ile fazla yağları yakınca, altta kalan kas kütlesi görünür oluyor. Yeni kas üretmiyorlar yani.

Ciddi kaslı ama yağ oranı fazla bir insanın 6 ay antrenmanla alacağı sonuç farklı.

Kas kütlesi zayıf, yağ kütlesi fazla bir insanın 6 ay antrenmanla alacağı sonuç farklı.

Bunu bir yaşam tarzı şeklinde düşünmeniz ve uzun vadeli beklentiler geliştirmeniz motivasyon için önemli.

Bir sürü teori var ama, bir insan yılda 8-12 kg arası kas kütlesi kazanabilir ortalamaya vurunca. Bu bünyeye göre az ya da fazla olabilir.

Ama bundan daha hızlı yağ yakabilir. Yani sen düzenli antrenmanla yağ yakabilirsin. Ama o yaktğın yağın yerine koyacağın kas kütlesini inşa etmen daha uzun sürecek. Bu süreçte de belki zayıflayacaksın, ama henüz istediğin oranda kasın olmadığı için o bölge yine şu ankinden farklı görünmeyecek sadece küçülecek.

Bizim öyle çok fazla antrenman egzersiz alışkanlığımız yok ülkece. Genelde en önemli gelişim yaşlarımızda spordan uzak büyüyoruz. Ancak yetişkinlikte ara ara egzersize merak sarıyoruz. Haliyle öyle beklediğimiz sonuçları almamız kolay olmuyor.

kas üstü yağların lömbürdemesini şöyle örneklendireyim. sumocular çılgın gibi kasa sahip. seni beni alır havada dört beş tur çevirir sonra kürdan muamelesi yapıp dişlerini karıştırır lakin pofuduk insanlar.
halk arasında söylendiği gibi yağın kasa dönüşmesi gibi bir şey yok. kas tabakası ayrı yağ tabakası ayrı.
kasların çok kuvvetli olabilir ama üzerinde çok yağ tabakası olabilir. sadece kasların kuvvetlendi diye sıkı olamazsın maalesef. kalori açığı ile yağ yakımı da şart.

@dejin anladım; ama her kilo için geçerli mi bu? Mesela ben 1.68 boy 59 kiloyum. Akıllı tartıda son veriler yağ:26 kas:41.6 kg proteinim alt sınıra yakın düşük.

Çok sumoluk bir durumum yok bence :) ama şu direnç bandıyla tüm vücudu deneyeceğim.

Her kilo için geçerli. şişman değil, normal boy kilo oranında ama yağlı olunabilir. eğer sıklet bazında bir yarışmaya katılmayacaksanız tartı kullanmayın mümkünse.
çok kötümser bir hava yaratacağım ama o elektronik tartılar çöp. tükettiğin su miktarı dahi ölçümü değiştiriyor. doğru bir yağ ölçümü alman mümkün değil.
tüm öğrencilerime söylediğim gibi tartıyı sebze meyve tartmak için kullanın. kendi bedenin için ayna ve mezura yeter de artar.
ayna karşısında haftada bir, iki haftada bir filan aynı açıdan fotoğraf çek mutlaka.
tartıda artış, bedende ise incelme görmek çok şaşırtıcı bir şey değil.

Kendiliginden oluyor. Bi kisminin ana babasinin ismini bile ezberlemis oluyorsunuz hatta :D

Zamanla anne babasının adını bile ezberliyorsunuz. Birkaç ayda oturuyor.

sınıf listesi oluşturulurken göz atıyorum isimlere. bunu aslında isim öğrenmekten ziyade yaş ortalaması ve eğitim seviyesini analiz etmek için yapıyorum. o esnada isimlere de aşina olmaya başlıyorum tabii.

dersler başladığında her gün yoklama alıyoruz zaten. yoklama sayesinde isim soy isim oturuyor.

Gilbeys +1

Bence gayet güzeller, ben de benzeri elbiseleri seviyorum, özellikle pazen basma falan olanlar gerçekten ferah. Şahsen boylarını biraz daha diz seviyesinde seviyorum, diğer türlü hem kısa gösterebiliyor hem de bacaklarıma dolanıyor. Her ağzı olan da yorum yapmasın artık bence.

çok hoş elbiseler bence. uzun boylu kadınlarda çok daha hoş durur. bir erkek olarak kot pantolonu göğsüne kadar çeken kızlardansa bunları giyenleri tercih ederim.

bence de bu tarz elbiseler güzel, siz de rahat edip yakıştırıyorsanız asla haklı değiller. gönlünüzce giyin.

tasarım gibi alanların %100 subjektif olduğu yanılgısına sahip kişilerde yeterince düşünmeden, bilgi sahibi olmadan yorum yapma durumu var. bir de insanların çoğu bir görseli algılarken bilinçaltında genelde bildikleri şeyleri arıyorlar, tanıdık bir şeylere benzetmeye çalışıyorlar. bu tarz bir deseni sadece köylü kadınların üzerinde gördüyse biri ilk olarak aklına ‘’köylü kızı!’’ gelmesi normal, bunu ifade ederken espri malzemesi haline getirmesi de tartışılır. nerenin köyünden bahsettiği bile belli değil sonuçta :)

neyse ben de çok güzel buluyorum bu elbiseleri, doğru fiti bulunca tarzına uyan her kadının da taşıyabildiğini düşünüyorum.

Ne güzel elbiseler, keşke taytvari pantolonlar yerine böyle elbiseleri daha sık görsek.

elbiseden önce çevreni bi değiştir. 2012'de facebook'ta esprisi yapılan biten bir konuydu bu kıyafetlerin teyzeye benzetmesi olayı. ikincisi, herhangi bir nesne bir şeye benzetilerek yeriliyorsa, bahseden kişi başkalarının dünyasında yaşıyordur. gece gündüz elinde telefon instagramda gezen kişilerden duymuşsundur bunu muhtemelen.

tanım : benim ve kız arkadaşımın da en çok beğendiğimiz elbiselerden bu. pek anlamam ben etek boyu kısaları beğenmiyorum. kollarda da uzunları sevmiyorum. kısa kol + uzun boy kombinasyonu en ideali gibi

Bir dönem çok giyerdim ben de. Sanırım bıkmış olduğumdan, artık hoşuma gitmiyor. Daha düz, rahat kesim elbiseleri seviyorum artık. Ama bunları spor ayakkabı ile giymeniz güzel bence. Elbisenin klasik havasını dağıtır biraz.

Çok güzel elbiseler. Tam yazlık.
Böyle konuşanları dikkate almayın. Hatta uzak durun.
Genellikle kompleksli, çekemeyen kişiler alay ederler.
"Alay etmek basit insanların eğlencesidir"

Ben birkaç yıl öncesine kadar beğenmiyordum bu tarz elbiseleri ama sneakerla çok güzel geliyorlar artık gözüme.

Yalnız diz altı elbiseler sadece uzun boylularda güzel duruyor bence. Ben beğensem de hiç giyemiyorum o yüzden. Şöyle bi 10 cm falan uzun olsaydım gayet giyerdim severek.

efsane.

Ingilizlerden gordugum kadariyla bunlari sevgilisi, esi olan, orta yas ve ustu kadinlar daha cok tercih ediyor, yaz icin muhafazakar kaliyor bunlar onlarin standardina gore. Gencler daha curetkar, dekolteli, kisalarini giyiyor. Not: Ingiltere

Ben çiçekli ve renkli şeyleri sevmem ama çevremdeki herkes böyle giyiyor.

Beyaz sneaker ile rutin kombinim benim de.

Milletin ne dediğine bakmadan içinde rahatsanız ve kendinize yakıştırıyorsanız giymeye devam edin.

Ben cicekli-bocekli elbiseleri seviyorum. Ama oturmuyorsa üste, evet biraz demode gozukebiliyor. Yasli isi diye hic dusunmedim. Linktekiler bence cok zor elbiseler. Biraz kivrim varsa, demodeye kolayca kacabilir. Dumduz, kate moss vucutlarda oyle durmuyor mesela.

Daha modern durmasini istiyor musunuz? Soyle kombinlere bir bakin: www.rouje.com

Ufak tefek ise belki etek boyu biraz yukariya cekilebilir?
Ya da su boydaki romantik elbiseler: www.rouje.com

100% kendi tercihimdir. Siz neyi nasil seviyorsaniz ona devam edin.

erkek gözüyle yazlık, tatil yeri vs. dışında giyilmesi garip duruyor kesinlikle.

Giyim kuşam/güzellik konusunda genellikle motive edici konuşmaya çalışırım ama bu elbiseleri gördüğüm zaman hep “Nereden bulup da giymiş bunu?” diye düşünüyorum. Aslında kötü olan ne elbiselerin boyu, ne yakası ne de çiçek desenleri. Kötü olan üçünün bir araya gelmiş olması. Örneğin çiçekli, renkli, uzun ama askılı bir elbise daha şık bence. Veya yakası kapalı, bol ama kısa elbiseler daha tarz duruyor gibi… Yine de siz beğeniyorsanız giyin bence.

Ben de hep rahat olabilecegini dusunsem de almadim hic cunku ciddi anlamda "Fatmagul'un sucu ne" dizisinden firlamis gibi geliyor goruntu itibariyle.

Çok seviyorum ben böyleli elbise ekstra spesifik bir yakışmama durumu yoksa genelde güzel bi tarz bence.

(erkek)

ben de arkadaşlarının aldığı havayı alıyorum ama giyin gitsin nolcak ya püfür püfür. sizi görünce ben ferahlıyorum :D

bu kıyafetlere bayılıyorum ben (erkek,33).

yalnız bu kıyafetler yüz güzelliği ve fena olmayan bir fizik talep ediyor maalesef. bu tarz birini acayip tarz gösteriyor. sizi bilmediğim için yorum yapamıyorum maalesf.

ek: etek boyunu diz mesafesinde olursa daha iyi olur diye düşünüyorum ama bu da olur.
ek2: altına güzel bir beyaz spor ayakkabı.

Ben de seviyorum, hem sevimli hem kadınsı.

Yaşlı işi diyenlerde kabahat yok, köy yerinde giyilen basma eteklerin biraz daha hat belli edenleri.

Gördüğün gibi beğenen de çok, o yüzden hoşuna gidiyorsa giy ama ben de hep böyle giyinen birine takılabilirim.

Modern aksesuarlarla, çantayla bu algı kırılabilir tabii, bir kemer bir fular bile havayı değiştirir. Keza ayakkabı seçimi de. Ama beyaz spor ayakkabı da her şeyle giyilir dene dene basite kaçtı artık.

Kişisel görüşüm ise giyecek elbise mi bitti yönünde. Hep aynı tarz giyinmek sıkıcı zaten, ara ara giyersen dikkat de çekmez.

Eşinizin yaptığı çok bilinçsizce. Kendi bünyesine göre yazılmamış bir programı yaparak -ki kendisi erkekmiş- alması gereken kalori miktarının altında kalıp kas kütlesini kaybediyor. Bu duruma sevinmesi değil ağlaması gerek bence swh.

Eşinizin size karşı "saldırgan" olduğunu (moralinizi bozmaya çalışması gibi) düşünüyorsanız niye evlendiniz ki?

Yok eşiniz saldırgan değil, eğleniyorsa, bundan niye rahatsız oluyorsunuz?

Eşler ve sevgililer arasında bazen bu tarz kıskançlıklar oluyor. fiziksel anlamda ona göre daha dikkat çekiciyseniz mesela, güzelleşmenizi iyi görünmenizi vs. istemiyor olabilir. Öncelikle açık açık konuşmaya çalışır sidik yarıştırma durumundan rahatsız olduğumu dile getirirdim. Anlamıyorsa laftan, tamam harikasın mükemmelsin der tartışmazdım. Özgüven eksikliği ile alakalı bir durum.

bana da eşinizin eğlence anlayışı buymuş gibi geldi, acaba siz benzer şekilde davrandığınızda gülüp eğleniyor mu yoksa bozuluyor mu? her ne olursa olsun üzüldüğünüzü söylediğinizde bu davranışı kesmesi gerekirdi.

acaba rahatsız oluyorum gibi genel değil ama bu konu özelinde, benim motivasyonumu çok düşürüyor böyle yapman ve vazgeçmek istiyorum halbuki birbirimizi motive etsek daha iyi olmaz mı ikimiz için de gibi uzlaşıcı bir şekilde konuşmayı denediniz mi?

Bana bunu eski patronum yapıyordu.
Ben diyetisyene gidiyordum benimle birlikte olabildiğince benim gibi beslenmeye çalışıyordu bende pek fark yoktu ama o çok şişman olduğu için gözle görülür bir fark oluyordu. Her gören "aa zayıflamışsın" dedikçe sürekli bana "bak sen o kadar para veriyorsun doktora ben vermeden senden çok zayıfladım" diyordu saçma sapan.
Belki kendini motive etmek için yapıyordu ama benim motivemi düşürüyordu.

Böyle olduğunu kendisine söyleyebilirsiniz.
Ciddi olmayabilir şaka da yapıyor olabilir bu süreçte böyle sözlerin motivenizi düşürdüğünü söylersen anlar belki.

Dinlememeye devam ederse de aynı yöntemi siz uygulayabilirsiniz.
Duymamazlıktan gelin motiveniz düşmesin.
(Bunu sadece bu konuyla ilgili söylüyorum)

Korktuğunuz gibi bu olayın başka konulara da atlama ihtimali varsa, tavrı hep buysa ve iletişiminiz sıfırsa olay daha karışık gibi sanki.

doğrudan söylemem gerekirse eşinizin karakteri bu konuda olgunlaşmamış

bana spor salonuna yazılmaya giden çift arkadaşlarımı hatırlattı, uzun süre spor yapmamış bir çift, hoca bunlara hamlıklarını atsınlar kaslarını hazırlasınlar diye çok ağır olmayan bir başlangıç programı vermiş, erkek olan ne yani şimdi ben de eşimle aynı sayıda tekrar mı yapacam diye trip atmış hocaya

bence eşine göre bir tık daha iyisin eşin seni ezmeye çalışarak kendini ön plana çıkarma çabası içinde.
kilo vermek gibi zor işlemde sizin motivasyonunuzu düşürmeye değil desteğe zorunluluğu var.
eşiniz sıkıntılı bir tip bazı doğru sizin sevdiğiniz yönleri olsa da yorucu birisi olacak kesinlikle.
benim önerim şu şekilde kesinlikle sizi rahatsız eden konuda ters davrandıktan sonra yumuşamayın bunun tekrarı kesinlikle olmayacak şekilde net durunn. bir daha böyle yaptığında siz de hiç acımadan ama hiç acımadan gerekirse kırarak siz de onu eleştirip onun eksiğini yüzüne yapıştırın.
iki taraf kendini düzeltmez ise ya birine zorluk ömür boyu ya boşanma...

asla. espri olarak gıcık etmek için bazen belki yapar ama gıcık edip güldürmek amaçlı olduğu çok bellidir.

bu konudan bağımsız yaptığı şey sizi rahatsız ediyor ve kırıyorsa ve yaptığı şeyi yapmak karşı taraf için bir gereklilik değilse sizinle aynı şekilde düşünmüyor diye yapmaya devam etmemeli. ki bu insan eşiniz. konudan örnek verecek olursam sizinle kilo yarışı yapması sizi üzüyor, bu yarışa eşiniz girmese, en azından kendi içinde kendi motivasyonu için girse bile size her akşam gelip bunun dalgasını geçmese ölür mü? ölmez. hayatına negatif bir yansıması olur m? olmaz. ee kardeşim yapmıcan o zaman eşinin kırıldığı şeyi. sen dalga geçip 2 dakika eğlenicen diye ne gerek var? hatta bir de üste çıkıyor çocukça falan diye. ben zaten karşılıklı dalga geçilen ilişki anlayışını da anlamıyorum kaldı ki bir taraf yapıyor diğeri sadece gıcık oluyor, biri eğlenirken diğeri eğlenmiyorsa daha kötü.

sadece bu konuda değil diğer konularda da böyleyse rekabetçi yapıyla ilgilidir ve uzun vadede daha da canınızı sıkabilir. ilişkilerde bu rekabetçi yapı iyi şekilde de kullanılabilir. mesela ben de düzenli spor yapıyorum elimden geldiğince, erkek arkadaşıma "hadi bugün sporlar yapıldı mı?" diyorum yapıyoruz, birbirimizi tebrik ediyoruz geçiyoruz. ben onu teşvik etmeye çalışıyorum, rekabetimiz teşvik üzerine kurulu.

eğer iletişimi bu şekilde dalga geçme değil de motive etme, tebrik etme, perçinleme hatta ufak hediyeleşmeye çevirebilirseniz bu rekabet duygusunu güzel kullanabilirsiniz.

Elma tatlısı.

Elmaları ince ince dilimleyip fırında cips yapabilirsiniz.

apple crumble. bi nevi tart gerçi ama çok lezzetli oluyor. bu sıcakta yanına dondurma şart.

Biraz kışlık ama crumble +1 çok pratik

Apfel strudel

Yaptırdım, böyle bir şey yaşamadım, çok memnunum

yaptırdım ve boyle bir şey fark etmedim.

Neredeyse 10 yıl önce yaptırdım. Böyle bir şey duymadım da görmedim de.

Koltuk altı akciğerin eksozudur. Ne lazer yapilir ne direk parfum sıkılır ne terlemeyi engelleyici sıvı sürülür. Koltuk altı kurcalanmaz uzun vadede büyük problem yaşatır.

Ben yaşamıştım. Normalde çok terlemeyen bir insan olduğum halde gözeneklerim açılmıştı sanki. Ama son seanslara doğru bitiyor, şu anda normal

terlemeyle lazerin ne alakası var ki? terlemeye devam edersin tabii ki. sadece koku olmaz.

tamamen kesmesi çok zor ya şu vakitte. her yer şeker çünkü. almazsan o kadar tüketmezsin ama en basit olarak. bal alma yani eve. ne bileyim çok sevdiğin bir sosun içinde şeker var diye o sosu almayı bırakırsan hayat eziyet olur.

edit: öyle kısa dönem gaza gelip denemişliğim var da olmadı hiç uzun süreli. çevremde 1-2 kişiye denk geldim hiç şeker tüketmeyen. pek normal tipler değillerdi.

ben şak diye kesiyorum, bugüne kadar sadece bir kere 1-2 gün baş ağrım oldu.
onun dışında tuhaf bir şekilde zorluk çekmedim, çekenler oluyormuş.

şekeri azaltmak şekeri bırakmaya yardım etmiyor çünkü şekeri yedikçe yemek istiyorsunuz.
o yüzden en iyisi tamamen kesmek.
yemeyeceğim diyecek ve yemeyeceksiniz.

illa ekmek istiyorsanız, yumuşak geçiş olması açısından mesela çavdar ekmeği dışında protein ekmeği yiyebilirsiniz.

ama bal kaymak yerine bir şey koyamazsınız, yemeyeceksiniz.
abur cuburu, balı kaymağı aynı anda keserseniz, birkaç gün zorluk çekersiniz en fazla.
insan ilk günden bile hafiflik hissediyor.
kilo olarak olmasa da, tuhaf bir rahatlama veriyor.

kilo sorununuz yoksa, abartmadan meyve yiyebilirsiniz mesela.
aslında şeker açısından vücuda etkisi çok farklı değil maalesef ama en azından vitamin mineral vb. açısından daha faydalı.
yine de ekşi meyve ve "berry" türü olanlar daha iyi.

Şekeri birden değil, azaltarak keserseniz daha çok istikrar sağlarsınız. Aynısı karbonhidrat için de geçerli. Vücudunuzun yavaş yavaş alışmasını beklemelisiniz. Bir de illa tüketecekseniz sabah tüketmeye özen gösterin.

İnsülin direncini kırıp sonra kesmek daha yapılabilir olur. Bir süre if yapıp kırabilirsin, sonrasında yemediğin zamanlarda zaten kriz haline gelmiyor.

şekeri bu kadar sıfırlamak zorunda değilsin. kahvaltıda bir iki kaşık bal, arada bir, bir dilim ekmek yemende sorun yok.

ben kahve ve çayda sıfırladım, gazlı-gazsız şekerli içecekler hiç yok zaten içemiyorum artık, makarnayı belki 15 günde bir, ekmeği de tam buğday ekmeği şeklinde haftada 3-4 dilim kadara düşürdüm. bu süreçte arada bir kahvenin yanında bir iki parça bitter çikolata yediğim oluyor. yani önemli olan miktarı ciddi oranda azaltmak bunu bir zehir gibi sıfıra çekerek kendine işkence etmene gerek yok.

acikcasi soyle bir seyden dolayi istiyorum ayriyeten onu da paylasirsaniz sevinirim.

konsantrasyona etkisi ne oldu siz sekeri birakinca? enerjinizde? birakma istegim tamamen bunla alakali. herkes zipkin gibi oldum, aklimi daha iyi topluyorum filan da diyor okudugum kadariyla.

dediğiniz sebeplerle ilgiliyse orpheus'un verdiği örnekteki gibi devam edebilirsiniz bence de.

bahsettiğiniz zihin berraklığını ve enerji artmasını ben de çok yaşadım.
o açıdan da tavsiye ederim.

çelik gibi iradeniz yoksa en güvenilir ve geçerli yol karbonhidratı mümkün olduğunca azaltmak olacaktır. basitçe özetlemek gerekirse glisemik indeksi yüksek gıdalar olan hain karbonhidratlar kan şekerini ve insülin hormonunu çok fazla oynatıyor. karb ağırlıklı beslenirken şeker bağımlılığını kırmak çok ama çok zor çünkü vücut bu oynaklık/çabuk değişiklik sebebiyle sürekli yenisini talep ediyor.

şeker bağımlılığımın boyutunu anlamanız için söylüyorum: boyum 178, 20 yaşına kadar aktif spor yapan ve tartıya çıkma ihtiyacı duymamış biriydim. şu an 27 yaşındayım ve maksimum 115 kiloyu gördüm. bu süreçte elime aldığım eklemlerin, döktüğüm ve kırdığım dişlerin, yaşadığım sağlık sorunlarının haddi hesabı yok. üç kuruşluk iq'mun da yarısını kaybettim bu süreçte. SİGARAYI BIRAKTIM ama akşam çayın yanında kek-gofret yoksa dünyam başıma yıkılırdı. sağlıklı yaşama, kilo verme, biraz kendimi toparlama çabalarımın tamamı şeker bağımlılığı yüzünden sonuçsuz kaldı çünkü az yemek yemeyi asla sorun etmiyordum ama kolasız, keksiz, çikolatasız hayat düşünemiyordum. kendimi çok zorlayıp 2-3 gün dayanmaya çalıştığımda sigaradakinden daha beter yan etkiler yaşadım, mental olarak perişan oldum.

benim çözümüm (şimdilik) doktorun "kan şekerinde sorun var, dahiliyeye görün, şeker hastası olabilirsin" demesiyle ketojenik diyete başlamak oldu. ara sıra canım hala çekiyor ama "yersen kolunu bacağını kesecekler, kör olacaksın" diye düşününce aslında mental anlamda bloklayabilmeyi başarıyorum, yani iyi ve sağlıklı yaşamak için şekerden uzak durma fikrini içselleştirmeyi başardım çünkü benim için artık "şekersizlik" kavramının karşısında "renksiz, keyifsiz" hayat değil de "hayatta kalmak" var. o açıdan beni durduran şey "yersen ölürsün" düşüncesi. bilmiyorum belki sağlıklı bir psikoloji değil ama işimi görüyor.

keto bence aşırı yorucu ve disiplin isteyen, sürdürülebilirliği de şüpheli bir beslenme tarzı. belli bir sürenin üzerine çıkabilmek için terminatör olmak lazım. o yüzden benim gibi çok ciddi bir sorununuz yoksa direkt ketoya uçmak yerine karbonhidratları azaltmayı deneyebilirsiniz. internetten araştırın nelerde karb olduğunu (çünkü sağlıklı ve sık tüketmemiz önerilen gıdalarda bile olabiliyor). sanırım söylemeye gerek yoktur, ambalajlı gıdalardan vs. uzak durun. onlar zaten karb/şeker deposu. tabii sadece kesmek yetmez, yerine mümkünse protein ve sağlıklı yağlar (zeytinyağı, hakiki tereyağı, belki kuruyemiş vs) koymaya çalışın abartmamak kaydıyla (kalorileri yüksek çünkü). aksi takdirde daha bile kötü olursunuz çünkü vücut bu sefer de "karb nerde it" diye huzursuzlanmaya başlar, yerine besleyici bir şeyler koymak lazım ki çok mızmızlanmasın :)

***

ben bu şekilde neredeyse hiç şeker istemiyorum diyebilirim. sadece psikolojik olarak zaman zaman "bu maçın yanında çayla kek iyi giderdi" gibi düşünceler geliyor arada ama onlar bile çok zayıf.

etkilerine gelecek olursak bende pek bir şey değişmedi açıkçası, hala salağım ama enerjim bir tık arttı gibi. uzun vadede vücudunuz için çok ama çok hayırlı bir iş yaptığınız kesin, o açıdan kısa süreli kazanımları çok da kafaya takmayın derim.

çikolatayı çok seven biri olarak azaltarak kesmek işe yaramadı bende. birden bire ilave şeker içeren paketli her şeyi yemeyi kestim. en basitinden içtiğim bir küçük çikolatalı sütün içinde bile 16 gram şeker olduğunu görünce, daha önceki beslenme düzenimde ne kadar ilave şeker tükettiğime üzüldüm. alışverişte abur cubur reyonunu pas geçiyorum artık, eve almadığım için yemiyorum. hiç satın almazsanız, canınız isteyince elinizin altında olmaz ve yemezsiniz. zamanla şekerli şeyler yeme isteği azalıyor.

ben de birden sıfırlayanlardanım. 8-9 sene evvel çaya kahveye şeker atmayı bıraktım. ilk başlarda içemeyince yanında çokça tatlı çikolata gofret yiyerek bastırmaya çalıştım. baktım olmuyor onları da kaldırdım. sonra bi ara çaydan falan vazgeçtim. e öyle de olmayınca açık, limonlu falan derken alıştım. pandemide de çokça tatlı yaparak yedim (evet kahretsin elim bi haylı lezzetli) hayatımda gördüğüm en yüksek kiloyu tartıda görünce hepsinden vazgeçtim. hiç biri sağlığımdan önemli değil çünkü. son 15 gündür tatlı namına yediğim tek şey sade türk kahvesinin yanında 2 tane hurmanın içine bıçak ucuyla konulmuş fıstık ezmesi. isteyince oluyor. yeter ki ihtiyacınız olmadığına inanın. ve evdeki, işteki abur cubur çekmecesine bişey almayın, teklif edildiğinde geri çevirin.

realist ve doğrularla yaşayan, iç disiplini olan biriysen başarırsın. bunun yanında şekersiz hayat derken de sadece rafine şekerse kolay onun dışında zilyon tane üründe şeker var ve beslenme çerçevesini iyi bilmek lazım.

patates, ekmek, pirinç, makarna bunlar basit şekerdir. hatta salça içine bile şeker katılıyor. süt de cabası... cheat day ile dengeyi rahat şekilde kurabilirsiniz.

bunun yanında zararlarını öğrenince , bünyenize saygınız varsa da bırakılabilir diye düşünüyorum.

Bana da pahalı geldi, bir iki yerden daha fiyat alın bence. pazarlık da yapın derim.

pis iş olduğu için biraz fazla alıyorlar işçiliği
eskisini filan sökecekse 300 normal

sifon derken iç takım mı değişecek, yoksa sifonun tamamımı? Yani genel olarak şikayetiniz ne?
Sifon kısmı plastik mi, seramik mi?

İc takim su akitiyor. Problem de soyle, yari bosaltan ufak dugmeye basinca sorun yok ama ne zaman tam bosaltma dugmesine bassam su geldigi gibi klozete akiyor. Rezervuarin icini acip elle bosaltma takimini iki minciklayinca duzeliyor. İc kisim plastik bosaltma ve doldurma takimi.

bu modelde iç takımın komple değişebilmesi için klozetin sökülmesi lazım.

klozet sökülürse lağıma giden bağlantı kısmı olayı da var olay pisleşiyor.

klozeti sökecek, etrafına çekilmiş silikonları temizliycek, tamir takımını takıp tekrar yerine takıp tekrar silikon çekicek. eskisine göre 2 kat iş

sifon tamir takımları 2 çeşit tek basmalı olanlar 30 35 lira

yarım ve tam basmalı olanlar 100 liradan başlıyor.(2 tane düğmesi var birine basınca klozetteki suyun yarısını boşlatıyor ötekien basınca hepsini)

heh bak çift basmalı diye demişsin, ben kendi nalburuma gittim 100 lira deyince boşver onu tek basmalı takalım 35 lira deyip verdi ben taktım memnunum bi sıkıntı çıkarmadı.

eğer sifon takımının parasını da kendisi verecekse ona göre hesapla işte

koçtaş ustabilir uygulaması var. tavsiye ederim gidip bir bakının. ustayı iyi seçmek gerek.

@killerbee, butun klozet yerinden kalkmadan sifon takimi degisebiliyor mu ki? Mesele o iste aslinda, tek cift basmasinda degilim hic, keske idare edecek ucuz ve kolay bi cozum olsa.

Usta iyiyse fiyat notmal,3-5 e bakmayın,sonra hep sıkıntı çıkarır.Bu en sıkıntılı klozet şekli.Bizde de var ve de her yıl 400₺ usta masrafı var bunun.İyi usta iyi para.250₺ yaptırdım bir kere 1 ay sonra yine bozuldu.Zaten içinde değişen parça para değil asıl işçilik para.O klozeti düzgün oturtulması ve bir süre kullanılmaması gerekiyor.
Evsahibimizr bunu söküp normal klozet almayı önerdik(600-700₺) ancak kabul etmedi.Her yıl aidat gibi klozet mastafı ödüyoruz.Evsahibi olsam 5 dk düşünmem eski tip yani hortumları vs dıştan değişen klozet taktırırdım.

www.youtube.com

bak bu videodaki gibi olacak yani sökülecek.

Evdeki suyun kalitesi yüzünden 2 yılda bir falan sifon iç takım değiştiriyoruz. en son 250 lira vermiştik sanırım ama her şeye zam geldiği için belki de normaldir.

Geçen sene 360’a yaptırmıştım.

Gömme rezervuar su kaçırıyordu ayrıca klozet duvarla birleşim yerinden sızıntı yapmaya başladı ustalar çok para istedi garantide veremeyince kimse kendim malzemeleri alıp yaptım. Kendim yapabildiğim şeyler için ustaya para vermem.

Bahsettiğiniz arıza için komple değişime ihtiyaç da olmayabilir, önce arızayı doğru anlayalım;

Normalde su kaçırma yok, tasarruflu tuşa basınca da yok, ama büyük tuşa basıp komple boşalttıktan sonra klape tam kapanmıyor ve su kaçırmaya devam ediyor.

Eğer böyleyse komple değişmeyin, günah. Tuşa bastığımızda gider ağzını açan bir klape var, su bitince de yerine oturan yuvarlak contalı bir kapak.

Bu zamanla şekil değiştiriyor basınçtan, sudaki kirden yağdan etkileniyor. Önce bir görsel bulayım;

st1.myideasoft.com

böyle bir zımpırtı klape dediğim şey.

Bunu kırmadan yandaki geçme tırankalrını esnetip çıkarın, tırnaklı kolları hafif çapraz esnetince çıakr zaten.

Sonra üstündeki contayı çıkarıp ters takın, o da esneyerek çıkar. Takmadan önce de bi yıkayıp silin, yerine takın dikkatlice.

Büyük ihtimal ile sorun çözülecek.

Bu elbise giyilir mi? Evet giyilir. Ama güzel bir elbise mi? Bence hayır.

Çok çirkin.

Bence de kötü bi elbise.

Baba parasıyla İtalya'da üniversite okuyan 23 yaşındaki concon kız elbisesi değil mi bu?

Giyilir giyilmesine ama jux+1

Giyilir ama gerçekten çirkin. Koleksiyona şöyle bir göz attım da şu hoşuma gitti benim.

www.olegcassini.com.tr

bogazda dugunde giyilir. ama cok kotu bir renk

bacaklariniz linkteki model gibi degilse cok kotu duracak bir elbise ki onda da kotu durmus.

hışır hışır sert bir tül. resimlerden bile belli oluyor. ayrıca bu tüle bu fiyat oehh diyorum.

Rengi güzel değil.

Uzgunum fakat ben de kotu demeye gelmistim

herkes yeterince gommemiscesine yazmak istedim. o kadar parayi bu elbiseye hayatta vermem ben olsam. cok daha guzelleri var cunku. hatta bu elbiseye para verip alir miydim? sanmiyorum.

Az once dugunden geldim, bu elbiseyle birini gorsem begenmezdim.

Belki klasik olacak ama içinde kalmasın çok çirkin,acayip çirkin.

Teknik olarak giyilir

Giyilir ama bence güzel değil. Elbiselere baktım ve şu ikisini beğendim, hatta düğün olsa da gitsem dedim.

www.olegcassini.com.tr

www.olegcassini.com.tr

Delikanli adam dugunde boyle bir sey giymez

3 yaşında değilsen giyme.

Giyilir de elbise cok cirkin +1

Bu fiyata neler neler bulunur abiyecilerde.

bence gömüldüğü kadar kötü değil.
en azından arkadan fena sayılmaz, ön tarafın belki daha katlı şekilde kısalması daha iyi olabilirdi.
ama en fazla 24-25 yaş civarında, uzun boylu ve genel olarak bu tip bir tarza sahip olmanız lazım.
en azından işçiliği kötü değil, yani ucuz durmuyor ama kesinlikle genç işi.
düğüne giyilir mi? giyilir.

düğüne gidiyorsunuz diye illa klasik, bilindik bir model ve koyu renkler giymenize gerek yok.
bence yaz düğünleri için canlı renkler gayet uygun.
anladığım kadarıyla isteğiniz de o yönde.
bu bütçeye çıkabiliyorsanız biraz daha bakın, yine böyle değişik ve renkli şeyler bulabilirsiniz.

Kadın model olmasına rağmen ne kadar kilolu durmuş. Direkt bir beden üstü gösteriyor elbise.

www.aa.com.tr

Hayır, kameraların çoğu doğu/güneydoğu illerine gittiği için batıdaki şehirlerde (belki başka bölgelerde de) kameralar sadece bina sınav sorumlusu odası ve girişe konuldu.

bizde de yoktu. normalde dijital saatlerin köşesinde kamera oluyordu. her salona yetmemiş bu sefer anlaşılan.

bizde dijital saat bile yoktu.

dijital saat ile kamera tek parca zaten. yks’ de genelde buyuk illerde her salona konmuyor. sayi yetersiz. hatta cts ve pz sinav olan gunlerde yks gibi genelde pek yok yerde kamera olmaz.

Benim gorevli oldugum salonda da yoktu. Bazen oluyor bazen olmuyor neye gore geliyor-gelmiyor cozemedim. Kamera genelde ogretmen masasinin hemen ustunde duvara sabitlenmis bir demir aparatin ustune yerlestiriyor. Dijital saat ve kamera birlikte helenart'in da dedigi gibi. Saat gibi gorunen seyin bir kosesinde kamera var ve kayit aliyor. Sinav bittikten sonra bir gorevli geliyor once kayitlari flash bellege aktariyor ardindan kamerayi söküyor, kutusuna kaldirip osymye gonderiliyor. Kameralarin amaci zaten olasi bir sikayette kayitlari acip izlemek. Yoksa kimse onca kamera kaydini oturup da izlemez.

O kamerasiz siniflarda kopya döndügünü düsünsenize veya sinavinizin haksiz bir sekilde gecersiz sayilip, sizin de bunu ispatlayamadiginizi ?

Bu durum aslinda ÖSYM'nin kendi yönetmeligine göre suç teskil ediyor. Madem caydirici önlem alamiyorsun, kapida da arama yapma o zaman.

her sınıfa dijital saat koymuyorlar niye bilmiyorum. Ben analog saatleri zor okuyorum ve 2014'te lys'ye girdiğimde matematik sınavında dijital saat yoktu, analog saati okuyacağım diye baya uğraşmam gerekmişti sınav anında. Kamera ve dijital saat entegre evet ama insan en azından her sınıfa aynı saatten koymayı becerir..

Gözetmen öğretmen olana kadar ben de mit olduğunu zannediyordum. Dijital saat ve kamera tek parça +1

sıralama doğru zayıf olan yerden başlamak da mantıklı.

Ben de önce zayıf olan yerden başlıyorum. Enerjimi bu şekilde daha iyi yönetebiliyorum.

Ben yerdim.

yenir.

Bozulmaz.
Yenir.

kokusu ve goruntusu normalse ben yerdim.

ısıttığın tavaya tereyağ bas eskisinden iyi olur

Bende yerdim

üç kuruşluk köfte için riske girmeye değer mi, at gitsin diyenler gelmeden önce söyleyeyim, ben olsam ben de yerim, hiçbir şey olmaz.

Tedarik zincirinde operasyonel satin alma müdürüyum.
Seviyorum ama aynı pozisyondan 3-4 sene daha devam etmem, ayni seyi uzun süre yapamam. Daha 1 senelik müdürüm.
Is yerimi değiştirmem çünkü zaten büyük firma, bir sürü pozisyon var ve cok canım sıkılırsa farkli bir ülke/sehir düşünebilirim ama içimden bir ses 15-20 sene bu firmadayim diyor.

işimi seviyorum, ama iş yerimi yeni değiştirdim ihbar süresindeyim 15 gün sonra yeni iş yerime geçeceğim

Öğretmenim, çok seviyorum.

Tercüme ofisinde calisiyorum. Cok seviyorum ama daha kurumsal ve rahat, daha yuksek bi maas hayalim var cunku hak ettigim paranin yarisini aliyorum. Ayni yerde calisip benden 4 sene once ayrilan kisiden 500 tl daha az maas aliyorum oyle soyleyeyim

Psikologum. Bu bölüm için hukuk fakültesini bitirdigim halde ikinci üniversite okudum; dolayısıyla seviyorum ama şu an çalıştığım konumu sevmiyorum. Yüksek lisansin tamamlanmasını bekliyorum.

Sirket kurtaricisi yazilimciyim, isimi seviyorum insan sevmiyorum.
Sirketi kurtarinca ya kovuyorlar ya da istifaya zorluyorlar.

Tam keyfini surecekken kaciriyorlar.
Keske manav olsam.

Mesleğimi seviyorum ama piyasada dayatılan şartları, mobbingi, işçi haklarını gasp edenleri ve şark kurnazlarını sevmiyorum.

Dsi kurumlarından birinde müdür olsaydım benden mutlusu yoktu.

Ben meslegimi seviyorum ama işimi pek sevmiyorum. İlaç sektöründe ar ge de çalışıyorum. Aslinda işimi de seviyorum da bu işi turkiye de yapmayi sevmiyorum.
Ve evet sektor degistirme ulke degistirme fikirlerim var.

mühendisim, işimi seviyorum ama yakın zamanda sadece işimi değil kariyerimi değiştirmeyi planlıyorum

tıp bitirdim geçen yaz ama doktorluğu sevmediğim için bir sene atanmayıp evde kaldım, tus çalışıp laboratuvar ağırlıklı, hasta ile işi minimum olan daha çok bilimsel araştırma yapılabilecek bir bölüme girdim. Bir aya başıyorum. Çocukluktan beri hayalim bu aslında bilim insanı olmak vs ama son yıllarda bundan da soğudum, şimdi elimde olsa uluslararası ilişkiler okumuş olmayı isterdim ki aöf'te okuyorum onu :d

Psikiyatri hekimiyim. Bu is icin tip fakultesine girdim ve cok severek basladim. Tus'ta psikiyatri tek tercihimdi. Pek cok yayin yaptim-halen yapiyorum, isin daha ziyade akademik tarafiyla ilgileniyorum. Ulkenin, insanlarin ve yonetimlerim durumu nedeniyle su an yaptigim seyden nefret ediyorum. Aylardir bekledigimiz istifa yasaginin 1 temmuzda kaldirilacagi bugun duyuruldu ve cok sevincliyim. esimle birlikte istifa ederek daha insani sartlarda İngiltere'de calismak icin calisacagiz buyuk ihtimalle.

Hekimim.
Son derece idealist duygu ve düşüncelerle, akademisyen olma yoluna girdim. Oldum da. Ama bitmeyen mobbing, çifte standart, liyakatsizlik, cahil kişilere hizmet vermenin zorluğu (tehdit, şiddet, uygunsuz rapor ve ilaç istekleri), haksız soruşturmalar ve mahkemeler ile yıldım.
Ayaklarım her sabah geri gidiyor. Ama zorunluyum, okutacak bir evladım var. Emeklilikte bir sürü maddi kayıp olduğu için katlanıyorum.

yurtdisindayim, muhendisim, isimi seviyorum ama parasal olarak tatmin etmiyor.
emlakcilardan nefret ediyorum ama sanirim sirf para icin istifayi basip emlakci olacam. iki tane sikindirik kursu var, onlara yazilmayi dusunuyorum.

simdiki aklim olsa kesinlikle tip okurdum. Eger olmuyorsa duz isletme falan cakip biran once ticarete atilirdim.

Bircok sektör degistirdim is sevmenin bir yolunu bulamadim ama mobbing yoksa, maasi ve sartlari iyiyse bir sekilde bir sure idare ediliyor.

Patron şirketlerinde çalıştığımdan hiç bir işi sevmedim. Mobbingin allahı yapılıyor ve bu insanlarla sürekli kavga ediyorum. Bir kere ücretsiz izne bile yollandım. Birinin ahı mı tuttu anlamıyorum.

akademideyim, çok entrika dönüyor, bunaldım.

Özel bir bankada kobi portföy yöneticisiyim. İşimi çok seviyorum. Tempo her zaman yüksek. Durağan bir işte ömür geçiremem.

çalışmıyorum, seviyorum.

mali müşavirim. işimi seviyorum. bir yerde 3 max. 4 yıl çalışınca sıkılmaya başlıyorum. rahat da batıyor bi yerden sonra bana. :)

seviyorum da iş yükü çok fazla oluyor zaman zaman "overwhelm" olmaktan iş yapamaz hale geldiğim oluyor o zamanlar sevmiyorum.

Herkes işini ya da mesleğini seviyormuş ne güzel :D

Yazılımcıyım, memnunum ben de. Yakın zamanda iş değiştirmem çünkü yeni değiştirdim, ama zaten 2 yıl kaldığım bir şirket olmadı henüz. Seneye bakınmaya başlarım.

Uzun vadede başka bir şey düşünebilirim ama, çünkü tüm gün bilgisayar başında oturmak çok sağlıksız bir şey. Yani haftada 2-3 gün spora giderek telafi edilemiyor gibi hissediyorum.

reklam sektöründe metin yazarlığı, dijital pazarlama, marka yöneticiliği falan fisman yapıyorum. full uzaktan çalıştığımız ve maaşımın da 7x civarı olması
sebebiyle seviyorum. maaşım 4x civarı iken hic sevmiyordum mesela. yani durum biraz maaş ile de ilgili.

mobing faktörü yok, mesai benim departman özelinde pek yok. nerden çalıştığımıza karışan da yok. mühim olan isler doğru olsun, falan disman.

bence: isini sevmek diye bir şey yok. yaptığın şeyden keyif almayı öğrenmek var.

muhasebe/finans

işimi sevmiyorum ama parası iyi. halihazırda çalıştığım pozisyon ise çok boş beleş, sıfır sorumluluk, sıfır yaratıcılık ve iş tatmini hiç yok ama parası çok iyi. şirkete pandemi başlamadan kısa süre önce girdim o zamandan beri evden çalışıyoruz. muhtemelen kalıcı olarak evden çalışmaya geçeceğiz, o durumda iş falan aramam. Ama ofislere geri döneceğiz derlerse direkt iş aramaya başlarım çünkü parası dışında beni mutlu eden hiç bir şey yok.

Araştırma görevlisiyim, hiç sevmiyorum (çok hevesli ve idealist başlamıştım ama öyle devam etmedi).
İş değiştirmeyi düşünüyorum, doktoramın bitmesini bekliyorum. Bir yandan da ne yapabilirim/ne öğrenebilirim diye düşünüyorum. Evli olmasaydım çoktan istifa ederdim ama eşime karşı da sorumluluğum olduğunu düşündüğüm için kendimi zorluyorum.

Yazılım - seviyorum - değiştirmeyi düşünmüyorum